زندگی من با آموزش تغییر کرد... تلاش می کنم این طعم شیرین رو به دیگران هم بچشونم. سلام آگاهی، یک مجموعه کوچیکه با آرزوهای بزرگ ...
4 نظر در “پادکست شماره یک”
بهزادی می گوید :
سلام خانم شریفی عزیز . بابت آگاهی هایی که رایگان در اختیار ما قرار میدین متشکرم. لطفا در مورد خود مادر هم بگین چرا با وجود این همه آگاهی باز وسط راه کم میارم برمیگردم سر پله اول انرژی ام زود میدونم همه ریشع در نوع برخورد والدین خودم با من داره ولی چیکار کنم با خودم دوست بشم و خوشحال باشم فک کنم اینطوری میتونم مامان خوبی بشم
سلام پریسای عزیز. پذیرش اولین قدمه… پذیرش دشوار بودن مسیر و کافی نبودن اطلاعات ما . درسته که ما اصولی تربیت نشدیم و الان پر از طرح واره ایم . پر از مشکلاتی که نمیدونیم چطوری درمانش کنیم. اما پذیرش اینکه این مسیر دشوار با در معرض دائمی آموزش بودن بسیار راحتتر میشه ، کمک میکنه با خودمون در صلح باشیم. من سالیانه میلیونها تومن صرف آموزش خودم میکنم تا بتونم این مسیر دشوار رو بهتر و کم خطاتر طی کنم.. دارم از اول خودم رو تربیت میکنم.
راستش محیا سادات جان برای من هم اصلا ساده نیست… به نظرم ساده نیست چون تربیت خودمون ذر وهله اول و پایین گذاشتن چیزهای به درد نخود از کوله پشتی مون ، دشواره
سلام خانم شریفی عزیز . بابت آگاهی هایی که رایگان در اختیار ما قرار میدین متشکرم. لطفا در مورد خود مادر هم بگین چرا با وجود این همه آگاهی باز وسط راه کم میارم برمیگردم سر پله اول انرژی ام زود میدونم همه ریشع در نوع برخورد والدین خودم با من داره ولی چیکار کنم با خودم دوست بشم و خوشحال باشم فک کنم اینطوری میتونم مامان خوبی بشم
سلام پریسای عزیز. پذیرش اولین قدمه… پذیرش دشوار بودن مسیر و کافی نبودن اطلاعات ما . درسته که ما اصولی تربیت نشدیم و الان پر از طرح واره ایم . پر از مشکلاتی که نمیدونیم چطوری درمانش کنیم. اما پذیرش اینکه این مسیر دشوار با در معرض دائمی آموزش بودن بسیار راحتتر میشه ، کمک میکنه با خودمون در صلح باشیم. من سالیانه میلیونها تومن صرف آموزش خودم میکنم تا بتونم این مسیر دشوار رو بهتر و کم خطاتر طی کنم.. دارم از اول خودم رو تربیت میکنم.
باسلام خدمت سرکار خانم شریفی مهربان
مرسی که برای اگاهی ما تلاش میکنید …ازتون سپاسگزارم…
چقدر سخته والدگری اگاهانه …
مرسی که مارا یاری میکنید
راستش محیا سادات جان برای من هم اصلا ساده نیست… به نظرم ساده نیست چون تربیت خودمون ذر وهله اول و پایین گذاشتن چیزهای به درد نخود از کوله پشتی مون ، دشواره