- فرزندپروری سهل گیرانه
- فرزندپروری مستبدانه
- فرزندپروری مقتدرانه
- فرزندپروری طردکننده
چهار سبک فرزندپروری هستند که دیانا بامیرند، روانشناس، به جهان معرفی کرد. هر کدام از این سبکها با ویژگیهایی در رفتار والدین مشخص میشوند و تاثیرات مختلفی بر کودک و آینده او دارد. برای مثال، برخی از ویژگیهای سبک فرزند پروری مقتدرانه عبارت است از:
- قوانین و انتظارات روشن والدین از فرزندان
- روابط سالم
- والدین پذیرا اما مقتدر
- احساس آزادی بیان در کودک
سرفصلهای این مطلب
Toggleسبک فرزند پروری به چه معناست؟
کودکان مثل وسایل الکتریکی نیستند که بروشور یا دفترچه راهنما داشته باشند و با مطالعه آن بفهمیم چطور باید آنها را تربیت کنیم و چه رفتاری داشته باشیم که آینده خوب، موفق و سالمی داشته باشند!
شناخت سبک های فرزند پروری، لازمهٔ تربیت صحیح و اصولی فرزندان است.
اگر بخواهیم خیلی خلاصه بگوییم، منظور از سبک فرزند پروری، مجموعهای از الگوهای رفتاری، شیوهها، انتظارات و نگرشهایی است که والدین معمولاً هنگام تعامل و در تربیت فرزندان خود از آنها استفاده میکنند.
طبیعتاً الگوهای رفتاری والدین در قبال فرزندان با هم متفاوت است؛ مثلاً برخی والدین سختگیرند، برخی سهلگیر؛ برخی از آنها هوشیار و مقتدرند، برخی دیگر بیخیالاند و معتقدند «هر چه بادا باد»!
برای همین هم انواع مختلفی از سبک های فرزند پروری وجود دارد که هر کدام میتوانند تأثیر بسیار زیادی بر رشد و آینده فرزند شما داشته باشند.
بیشتر بخوانید:
انواع سبک های فرزند پروری در یک نگاه
تقریباً ۶۰ سال پیش، یکی از روانشناسان رشد مطرح در دنیا، خانم دیانا بامریند، سبک و روشهای فرزندپروری را به ۴ دسته اصلی تقسیم کرد (نظریه بامریند تا همین امروز هم معتبر و قابل استناد است):
- فرزند پروری سهلگیرانه
- فرزند پروری مقتدرانه
- فرزند پروری طردکننده
- فرزند پروری مستبدانه
در این بخش میخواهیم هر کدام از سبکها و پیامدهای احتمالی آنها را موشکافانه بررسی کنیم. برویم سراغ اولین سبک فرزند پروری!
1ـ فرزند پروری سهل گیرانه
به این جملات توصیفی دقت کنید:
- ممکن است شما قوانین و باید و نبایدهایی را برای کودک تعیین کنید، ولی اغلب آنها را جدی نگیرید و اجرا نکنید؛
- شما به فرزندتان اجازه میدهید هر کاری که دلش میخواهد انجام دهد و اصلاً مانع او نمیشوید؛
- اغلب کاری به عواقب کاری که کودک انجام میدهد، ندارید؛
- معمولاً به بچهها اجازه میدهید خودشان تصمیم بگیرند (بدون در نظر گرفتن نظر و راهنمایی شما)؛
- برای شادی و کسب رضایت فرزندتان، خودتان را به آب و آتش میزنید.
اینها نشانههای یک والد سهلگیر است.
بچهها عاشق والدین سهلگیرند! این والدین بهشدت مهربان هستند، کاری به کار بچهها ندارند و فقط در صورت بروز مشکل جدی، خودی نشان میدهند. آنها به فرزندانشان اجازه میدهند هر کاری که دوست دارند انجام دهند و بهراحتی قوانین یا ساختارهایی که ممکن است کودک را ناراحت، عصبانی یا ناامید کند، زیر پا بگذارند.
برآورده شدن نیازهای عاطفی و شادی فرزندان، مهمترین خواسته والدین سهلگیر است و تا وقتی که کودک خوشحال باشد، والدین هم خوشحال و راضی هستند.
اگر پای صحبت این تیپ والدین نشسته باشید، حتماً جملاتی مثل «من برای بچهم مثل دوستشم»، «بچهست دیگه، باید بچگی کنه!»، «من هیچ وقت به بچهم نه نمیگم!» را بین صحبتهایشان شنیدهاید! واقعاً هم همینطور است؛ این والدین در دوستی با فرزندانشان از آن طرف بوم میافتند و دقیقاً مثل یک دوست و همسال با فرزندشان برخورد میکنند، نه یک والد بالغ!
سختگیری و والدین سهلگیر؟ حرفش را هم نزنید! والدین سهلگیر معمولاً با دیدن کوچکترین پریشانی و ناراحتی در کودک، بلافاصله تسلیم خواسته او میشوند و هر چه بچهها بگویند، جواب یک کلمه است: «چشم!»
در واقع «نه گفتن» به فرزندان، برای والدین سهلگیر سختترین کار دنیاست!
مثلاً اگر قرار است بچه اتاقش را خودش جمعوجور کند، اگر کمی اصرار کند، قیافهاش را در هم بکشد، لجبازی کند و… این والدین سریعاً از موضع خودشان پایین میآیند، قوانینی که گذاشته بودند را فراموش میکند و بی هیچ حرفی خودشان اتاق را مرتب میکنند!
به گفته بامریند، والدین سهلگیر «بیش از آن که مطالبه کنند، پاسخگو هستند. آنها غیرسنتی و ملایم هستند، نیازی به رفتار بالغانه از کودک ندارند، اجازه میدهند کودک خودتنظیمی قابل ملاحظهای داشته باشند و از رویارویی اجتناب میکنند (منبع).
والدین سهلگیر حتی ممکن است برای انجام کاری به کودک اجازه دهند که روی سلامتی او تاثیر منفی دارد. برای نمونه، کودک مدرسهای را تصور کنید که میخواهد تا دیر وقت بیدار بماند تا فیلم موردعلاقهاش را تماشا کند.
به احتمال خیلی زیاد، این والدین بی هیچ چون و چرایی به کودک اجازه میدهند دیرتر بخوابد! حتی اگر صبح زود باید از خواب بیدار شود و برای مدرسه رفتن آماده شود. چرا؟
چون والدین سهلگیر معتقدند که کودک «درستترین و بهترین تصمیم» را برای خودش میگیرد و اگر اینطور نبود، از این تجربه درس میگیرد!
در کل، ویژگیهای سبک فرزندپروری سهلگیرانه در این موارد خلاصه میشود:
- تامین نیازهای اجتماعی و عاطفی بچهها در اولویت است،
- انتظارات بهندرت تعیین یا اجرا میشوند،
- روابط والد و فرزندی از نظر عاطفی بسیار امن و سالم است،
- بچه ها اجازه دارند خودشان تصمیم بگیرند.
از نظر روانشناسی، اغلب والدینی که با سبک فرزندپروری مستبدانه (جلوتر راجعبه آن صحبت میکنیم) در خانواده خود بزرگ شدهاند، آسیبهای کودکی را با خودشان حمل میکنند و نمیخواهند فرزندشان هم آن را تجربه کند، پس به این سبک از سبک های فرزند پروری روی میآورند.
دوباره به نشانههای والد سهلگیر برگردید؛ سختگیری نکردن، آزاد گذاشتن بچهها و پاسخگویی و رفع بهموقع نیازهای آنها بسیار پسندیده و عالی است؛ اما وقتی یک ساختار درست، محدودیت و قوانینی برای کودک تعریف نکنید، در درازمدت مشکلساز میشود.
کمترین اثرش این است که در نهایت با فرزندی مواجه میشوید که خودش را در همه چیز محق میداند، بهشدت لجباز است و در مواجه با کوچکترین مشکلات و چالشهایی شدیداً مضطرب میشود.
علاوه بر این، وقتی سبک فرزندپروریتان بیش از حد سهلگیرانه باشد، این پیامدها و اثرات منفی را هم در پی دارد:
- عدم کنترل روی عواطف و احساسات،
- سرکشی و لجبازی زمانی که کودک به خواسته خود نمیرسد،
- تسلیم شدن در مواجهه با چالشها،
- رفتارهای خودخواهانه و تصمیمات خودمحورانه،
- مشکلات عاطفی و رفتاری،
- سطح پایین استقلال و اتکا به خود،
- عزت نفس پایین،
- وابستگی به والدین،
- درگیر شدن با رفتارهای ضداجتماعی مضر، مثل اعتیاد.
بیشتر بخوانید:
2ـ فرزند پروری مقتدرانه و قاطعانه
سبک فرزند پروری مقتدرانه، بهعنوان استاندارد طلایی سبک های فرزند پروری شناخته میشود.
مانند بسیاری از چیزها در فرزندپروری و زندگی، اعتدال کلیدی است. دکتر آلن میگوید: «پرداختن دائمی و درگیر شدن بیش از حد برای بچهها خوب نیست، زیرا بچهها باید به طور معمول تجربه کنند و مستقل باشند. بنابراین فرزندپروری باید در نهایت باید امکان استقلال و پرورش را فراهم کند. (منبع: verywellfamily.
اگر بخواهیم مهمترین ویژگیهای سبک فرزندپروری مقتدرانه را نام ببریم، به این موارد میرسیم:
- قوانین و انتظارات روشنی در خانواده وجود دارد،
- یک محیط احساسی امن و سالم برای بچهها وجود دارد،
- سلامت روان و عواطف بچهها اولویت والدین است،
- مرزها و روابط بین والد و فرزند سالم و حمایتکننده است،
- بچهها برای نظر دادن و به اشتراک گذاشتن احساساتشان آزادی بیان دارند.
والدین مقتدر و قاطع، قوانین و حد و مرزهایی را برای فرزندان خود مشخص میکنند و عواقب مثبت و منفی آن را برای فرزندشان یادآوری و اجرا میکنند، اما آنها را برای تصمیمگیری و انتخاب آزاد میگذارند.
به زبان سادهتر، در این خانوادهها، دموکراسی برقرار است! یعنی با اینکه والدین محدودیتها و مرزهای محکمی را برای بچهها تعیین میکنند، اما در عین حال محیطی گرم، امن و صمیمانهای را برای بچهها فراهم میکنند تا نیازها و احساسات واقعیشان را بروز دهند.
این والدین به اشتباهات فرزندان خود به چشم یک تجربه و آزمونی برای یادگیری نگاه میکنند و انتظاراتشان از آنها را روشن و واضح بیان میکنند. این تیپ والدین در عین مهربانی و توجه به احساسات فرزند، مسئولیت، انضباط و قوانین را هم به کودکان یادآوری میکنند.
والدین مقتدر، استقلال کودکان را به رسمیت میشناسند و آنها را تشویق میکنند که ایدهها، نظرات و قضاوتهای مستقلی داشته باشند.
بنابراین در این سبک، کودک فضایی برای اشتباه کردن و آزادی لازم برای انجام کارها را بدون مورد قضاوت قرار گرفتن دارد.
برای مثال، وقتی کودک از باختن در یک بازی عصبانی یا ناراحت میشود، کنترلش را از دست میدهد و چیزی را پرتاب میکند و میشکند، والدین مقتدر بهجای سرزنش او، این احساسات (یعنی عصبانیت وناراحتی) را تایید کرده و عادی جلوه میدهند و همزمان مهارت کنترل خشم و حل مسئله را هم به او یاد میدهند.
مثلاً به او میگویند: ««میفهمم که از باختن عصبانی و ناراحت هستی. هیچ اشکالی نداره وقتی تو یک بازی میبازیم، ناراحت بشیم. من هم اگر جای تو بودم، عصبانی میشدم؛ ولی پرت کردن و شکستن اسباببازیت، کار درستی نیست.»
اینطوری والدین علاوه بر تصدیق احساسات کودک، رفتار او را هم اصلاح میکنند.
والدین قاطع، مداخلهگر و محدودکننده نیستند و قوانین و روشهای انضباطی آنها حمایتی و تشویقکننده است نه تنبیهی.
کودکانی که والدین مقتدر و قاطعی دارند، معمولاً شاد، با اعتمادبهنفس و مستقلتر تربیت میشوند. همچنین از پس تصمیمگیری در امور مختلف بهخوبی بر میآیند و میتوانند عواقب انتخابهایشان را برعهده بگیرند.
علاوه بر اینها، سبک فرزندپروری قاطعانه این پیامدهای مثبت را هم در پی دارد:
- دلبستگی و روابط ایمن و صمیمی با والدین
- مسئولیتپذیری و احترام متقابل
- توانایی مدیریت خشم و پرخاشگری
- عزت نفس و اعتمادبهنفس بالا
- سلامت روان بهتر
- پیشرفت تحصیلی
- مهارتهای اجتماعی مثبت
- داشتن رویکرد سالم به روابط
بیشتر بخوانید:
3ـ فرزند پروری مستبدانه
«هر چی گفتم، میگی چشم»، «چون من گفتم»؛ این جملات ورد زبان والدین دیکتاتور و سلطهجو است!
والدین مستبد انتظار دارند بچهها بدون هیچ دلیل منطقی از آنها اطاعت کنند. آنها قوانین سختگیرانهای دارند و بدون در نظر گرفتن احساسات یا نیازهای اجتماعی، عاطفی و رفتاری فرزندشان آنها را اجرا میکنند و جایی برای بحث، مصالحه و گفتگو باقی نمیگذارند؛ چون مرغشان یکپا دارد!
والدین دیکتاتور توقعات و انتظارات زیادی از فرزند خود دارند و زمانی که کودکان از خواستههای آنها پیروی نکنند، از تنبیه و مقایسه دریغ نمیکنند. این والدین شیوههای تنبیهی سفت و سختی برای نقض قوانین دارند و روشهای تشویقی و حمایتی بهندرت در خانواده آنها اجرا میشود.
این تیپ والدین، مثل یک فرمانده نظامی، خودشان قوانین را وضع میکنند، تصمیم میگیرند و کمترین مشارکت و تعامل را با فرزندانشان دارند.
طبیعتاً از چنین والدینی نباید انتظار محبت زیاد به فرزندان و ارتباط صمیمانه و گرمی با بچهها داشت. در این سبک فرزندپروری معمولاً ارتباط عمیقی بین والدین و فرزند شکل نمیگیرد و تعامل و ارتباطشان یکطرفه است؛ از سمت والدین به فرزندان.
یعنی معمولاً والدین گوش شنوا و دیده بینایی برای دیدن و شنیدن نیازها، دغدغهها و حرفهای فرزندشان ندارند و حرف، حرف خودشان است. حتی ممکن است کار به تهدید کودک برای کار بدی که کرده است بکشد.
بگذارید یک مثال بزنیم. فرض کنید کودک در یک فروشگاه اسباببازیفروشی، اصرار به خرید یک اساببازی کند. در چنین مواقعی والدین مستبد بدون ارائه هیچ توضیح و استدلالی، فقط میگویند: «نه».
طبیعتاً کودک به همین راحتیها کوتاه نمیآید و شروع میکند به لجبازی و اعتراض و صدای خودش را بالا میبرد. فکر میکنید پدر و مادر مستبد این بار چه واکنشی دارند؟
از ابزار تهدید استفاده میکنند: «اگه ساکت نشی، وقتی رفتیم خونه، همه اسباببازیهاتو میریزم دور!»
همین فقدان درک و همدلی والدین مستبد باعث میشود که کودکان بهطور ناخودآگاه تصور کنند که رفتار بد همیشه منجر به عواقب بدی خواهد شد. در نتیجه عزتنفسشان کمتر و استرس و اضطرابشان بیشتر میشود.
در کل، ویژگیهای سبک فرزندپروری مستبدانه عبارتند از:
- پاسخگویی کم والدین،
- قوانین سختگیرانه و انتظارات بالا برای اطاعت،
- عدم توجه به نیازهای رفتاری و احساسات کودک،
- انتقاد شدید از کودکان،
- ارتباط یک طرفه بین والدین و فرزندان،
- روابط متشنج و ناامن والد و فرزند،
- ارائه ندادن هیچ توضیحی برای تصمیمات، قوانین یا انتظارات به کودکان
والدین مستبد معمولاً کودکانی تربیت میکنند که اغلب در تصمیمگیریها در نقش پیرو ظاهر میشوند و در تصمیمگیری برای خودشان و تشخیص خوب و بد و درست و غلط بهتنهایی مشکل دارند؛ در ضمن کودکانی که در چنین فضایی بزرگ میشوند، عزت نفس پایینی دارند و به دنبال تایید شدن توسط دیگران هستند.
بهعلاوه، فرزندان والدین مستبد، بهخاطر فقدان تشویق برای ابراز و مدیریت احساسات، از نظر سلامت روانی آسیبپذیرند و از نظر عاطفی معمولاً منزویاند و از دیگران کنارهگیری میکنند.
ناگفته نماند که این بچهها در کنترل و مدیریت خشم و پرخاشگریشان هم مشکل دارند و در بزرگسالی با افسردگی و رفتارهای ضداجتماعی دست و پنجه نرم میکنند.
پس خلاصه اثرات احتمالی فرزندپروری مستبدانه میشود:
- افزایش نارضایتی
- استقلال محدود
- احساس ناامنی و اعتمادبهنفس پایین
- مهارتهای مقابلهای و اجتماعی ضعیف
- افسردگی
- مصرف مواد
- سبک دلبستگی اجتنابی
4ـ فرزند پروری طردکننده
- از فرزندتان درباره روزش در مدرسه یا تکالیفش نمیپرسید و برایتان مهم نیست،
- اغلب نمیدانید فرزندتان همراه چه کسی و کجاست،
- با فرزندتان زیاد وقت نمیگذرانید،
- قوانین و انتظارات زیادی از فرزندانتان ندارید؛
اگر این جملات درباره شما صادق است، احتمالاً یک والد غافل و طردکننده هستید.والدین طرکننده و غافل، معمولاً فرزندان خود را نادیده میگیرند و توجهی به کارهای روزانه، دستاوردها و نیازهای اولیه آنها (چه نیازهای عاطفی و چه جسمی) ندارند.
درواقع، این والدین نیازهای اولیه فرزندان مثل سرپناه، پوشاک و خوراک را تامین میکنند و توقع و کاری به رفتارهای اجتماعی، تحصیلی، عواطف و احساسات، روابط و عزت نفس بچه خود ندارند.
والدین غافل ارتباط محدودی با فرزندان خود دارند و نسبت به آنها بیتفاوت هستند. کودکان در این سبک فرزندپروری به حال خود رها میشوند و والدین خیلی با فرزندان خود گفتگو یا تعاملی ندارند، در فعالیتها یا رویدادهای فرزندان خود شرکت نمیکنند و برای هیچ نوع ارتباط عاطفی تلاش نمیکنند.
سادهترین مصداق والدین طردکننده، آنهایی هستند که همیشه تا دیر وقت بیرون از خانه هستند و دیر از سر کار به خانه برمیگردند و برای فرزندشان شام و خوراک مناسبی تهیه نمیکنند. یا اگر کودک گرسنه باشد، والدین به او میگویند «هر چی میخوای بخور» یا «یه چیز پیدا کن بخور».
یا مثلاً اگر مدرسه از والدین بچهها دعوت کرده که در مدرسه حضور داشته باشند، معمولاً والدین طردکننده را در آن جمع پیدا نخواهید کرد!
خلاصه که در این سبک، بچهها خودشان مسئول تربیت خودشان هستند و هیچ کدام از والدین تلاشی برای پرورش، ارتباط و تعامل با کودک نمیکنند. طبیعتاً در چنین فضایی، خبری از شیوههای تنبیهی یا تشویقی موثر هم نیست.
تحقیقات نشان داده است کودکانی که والدین آنها طردکننده و بیتوجهاند، بدترین نتایج را دارند و احتمال بیشتری دارد که موارد زیر را تجربه کنند:
- مصرف مواد
- لجبازی
- بزهکاری و رفتارهای ضداجتماعی (تجاوز، دزدیهای کوچک)
- کاهش همدلی
- کاهش عزت نفس
- افسردگی
- روابط ناموفق
- تلاش برای جلب تایید دیگران
نکته مهم: فرزندپروری طردکننده همیشه عمداً یا با قصد و نیت بد انجام نمیشود. ممکن است والدین مجبور باشند ساعتهای طولانی را در بیرون از خانه کار کنند، یا برای گذران زندگی و تامین نیازهای مادی خانواده چندین شغل داشته باشند یا خودشان قربانی والدین طردکننده بوده باشند.
ویژگیهای سبک فرزندپروری طردکننده عبارتند از:
- نیازهای عاطفی فرزندان نادیده گرفته میشود،
- والدین در فعالیتهای مربوط به کودک مشارکت کمی دارند،
- انتظارات خاصی از آنها (چه رفتاری، چه تحصیلی، چه اجتماعی و…) تعیین نمیشود،
- روابط والد و فرزند بهشدت شکننده است یا اصلاً ارتباط و تعاملی بین آنها وجود ندارد.
بیشتر بخوانید:
خب، این از اصلیترین سبک های فرزند پروری! حالا یک سوال به وجود میآید:
چرا انتخاب سبک فرزند پروری مناسب اهمیت دارد؟
بارها در مقالات دیگر هم گفتهایم که بچهها مثل یک نوار خالی یا لوح سفید به دنیا میآیند و نحوه رفتار و تربیت ما والدین است که در این لوح یا نوار نقش میبندد!
بنابراین سبک فرزند پروری شما، در رشد و پرورش بچهها (در تمام دوران زندگی و تا آخر عمر آنها) تاثیر خودش را نشان میدهد و مستقیماً روی:
- شخصیت و هویت،
- سلامت روان،
- روابط و ارتباطاتشان با والدین و دیگران،
- ارزشها، عقاید و باورها،
- عزت نفس و اعتمادبهنفس،
- تحصیل، شغل و آینده آنها
اثر میگذارد.
پس خیلی خیلی مهم است که اصلاً قبل از تولد فرزند، سبک و اسلوب درستی را برای تربیت فرزندتان انتخاب کنید. احتمالاً میپرسید:
بهترین سبک فرزند پروری کدام است؟
راستش را بخواهید هیچ کدام از این سبک های فرزند پروری، صددرصد درست یا غلط نیست! جواب دادن به این سوال، به عوامل مختلفی مثل سن، خلقوخو، نیازها و محدودیتهای کودک، اندازه خانواده (تعداد بچهها در یک خانواده)، فرهنگ و ارزشهای خانوادگی، شخصیت و تجارب قبلی والدین و خیلی چیزهای دیگر بستگی دارد.
پس نمیتوانیم یک نسخه واحد برای همه بپیچیم و مشخصاً بگوییم با این روش فرزندت را تربیت کن! اصلاً نیازی هم به پایبند بودن به یک سبک ندارید؛ بالاخره شرایط همیشه به یک منوال باقی نمیماند و لازم است که گاهی اوقات بسته به شرایط، سبکتان را تغییر دهید و در برابر بچهها منعطف باشید.
ضمناً، هیچ یک از سبک های فرزند پروری بهتنهایی کامل نیست.
برای مثال اگر والد مقتدری هستید، شاید لازم باشد در شرایطی مثل وقتی که کودک بیمار است، کمی سهلگیر باشید؛ مثلاً اجازه دهید کمی بستنی بخورد یا بیشتر از زمانهای معمول، کارتون تماشا کند!
یا مثلاً در شرایطی که پای امنیت کودک در میان است، لازم است که والدین سهلگیر، مستبدانه رفتار کنند! مثلاً وقتی میخواهید به همراه او از یک خیابان شلوغ عبور کنید، مجبورش کنید که دست شما را بگیرد.
ولی در کل، نتایج تحقیقات روانشناسی اینطور نشان میدهد که والدینی که سبک فرزند پروری مقتدرانه را انتخاب کردند، فرزندان مستقلتر، باارادهتر، اجتماعیتر و سالمتری تربیت کردند و در مقایسه با سایر روشها، از نظر سلامت روان، روابط، عزت نفس و… وضعیت بهتری دارند.
بهترین کتابها برای یادگیری سبک های فرزند پروری
در اینجا لیست چند کتاب عالی برای یادگیری سبکهای فرزندپروری را میآوریم که با استفاده از آنها میتوانید تبدیل به والدین موفق و فوقالعادهای شوید:
- کتاب نیکسرشت اثر بک کندی
- کتاب نگاهی بر ابعاد روانشناختی و سبک زندگی نسل Z اثر زهره نوری
- کتاب آنچه پدر و مادر باید درباره بلوغ و نوجوانی فرزند خود بدانند اثر احمد پدرام
- کتاب فوتوفنهای فرزندپروری امروزی اثر هاجر سجاد
- کتاب تربیت فرزند به سبک فرانسوی اثر پاملا دراکر من
- کتاب چطور انسان شایسته تربیت کنیم اثر هانتر کلارک فیلدز
- کتاب چطور از دست کودکانتان سر به بیابان نگذارید اثر کارلا نامبرگ
- کتاب علیه تربیت فرزند اثر آلیسون گوپینگ
- کتاب اصلاح شیوههای نادرست فرزندپروری اثر نایجل لاتا
- کتاب والدین فوقالعاده چطور عمل میکنند اثر اریکا رایشر
- کتاب دیده اما نشنیده اثر جانا مور لون
- کتاب چرا کودکان ما نازپرورده و لوس میشوند؟ اثر مگی مأمن
- کتاب کلیدهای رفتار با کودک (نسخههای یک ساله، 2 ساله و 3 ساله) اثر مگ زویبک
- کلیدهای رفتار با کودک چهارساله اثر مری والاس
- مهارتهای جدید برای تربیت فرزندان (مهارتهای فرزندپروری مثبت برای تربیت بچههایی فوقالعاده) اثر جانگری
- شادترین بچه محله (شادترین کودک محله) اثر هاروی کارپ
- راهنمای کامل تربیت کودک اثر الیزابت پنتلی
- تربیت بچهها، تربیت خود ماست اثر نائومی آلدورت
- نه تنبیه نه تشویق ( چگونه انگیزههای درونی را پرورش دهیم) اثر الفی کهن
- نظمآموزی به کودکان اثر دکتر مریلین گوتمن
کلام آخر…
کسب مهارتهای فرزند پروری و انتخاب سبک مناسب، یک سرمایهگذاری برای آینده بچههاست. تربیت درست و اصولی به کودکان کمک میکند تا مهارتهای لازم را برای موفقیت در زندگی فردی و اجتماعیشان یاد بگیرند و از نظر روانی سالمتر باشند.
در این مقاله درباره انواع سبک های فرزند پروری صحبت کردیم و گفتیم که انتخاب روش تربیتی درست از بین آنها به عوامل مختلفی بستگی دارد.
اگر سوال، نظر، پیشنهاد یا تجربه خواندنی درباره تربیت فرزند و سبک های فرزند پروری دارید، خوشحال میشویم آن را در قسمت نظرات همین پست، با ما و خوانندههای وبلاگ سلام آگاهی به اشتراک بگذارید.
راستی برایمان بنویسید شما کدام سبک فرزندپروری را ترجیح میدهید و چرا.