۶ سالگی کودک زمانی است که او احساس میکند دیگر بزرگ شده است و میتواند همه کارهایش را خودش انجام دهد! برای همین باید خودتان را برای انواع رفتارهای خودسرانه و نافرمانیهای مختلف آماده کنید. بنابراین، لجبازی در کودکان ۶ ساله طبیعی است و میتواند دلایل مختلفی مثل:
- ترس از تغییر
- کنترل نداشتن بر اتفاقات پیرامون
- یا جلب توجه والدین
داشته باشد. البته برای رفتار با کودک ۶ ساله لجبازی هم ساز و کارهای خود را دارد و والدین میتوانند به کمک راهکارهایی مانند:
- حفظ آرامش
- دادن حق انتخاب و اختیار به کودک
- تشویق و محبت کردن
- وقت گذراندن با کودک
- دادن تایم اوت
- و حتی نادیده گرفتن برخی از لجبازیها
از این دوره نیز با موفقیت گذر کنند.
نکته: بعد از مشاهده این ویدیو، ویدیو درمان لجبازی کودک که کمی پایینتر قرار گرفته مشاهده کنید.
سرفصلهای این مطلب
Toggleنشانههای لجبازی در کودکان ۶ ساله
قبل از اینکه به فکر درمان لجبازی کودکتان باشید، باید مطمئن شوید که کودک شما واقعاً لجباز است.
گاهی اوقات والدین برخی رفتارها و ویژگیهای شخصیتی مثل استقلال و بااراده بودن کودک را پای یکدندگی او میگذارند و به اشتباه، انگ لجبازی را به او میچسبانند؛ در صورتی که مخالفت، نشانه لجبازی نیست.
بهطور کلی، تمام کودکان لجباز، بهخصوص کودکان در سنین پیشدبستانی، یک سری ویژگیهای مشترک دارند که اگر یک یا چندتا از آنها را در رفتار بچهها مشاهده کردید، به احتمال زیاد کودک لجبازی دارید.
اولین نشانه لجبازی در کودکان ۶ ساله این است که برای بیان نظرات، عقاید و خواستههاشان ترس به دلشان راه نمیدهند؛ حتی اگر نظرشان خیلی برای بقیه (والدین، مربی مهد و…) خوشایند نباشد، سر حرفشان میمانند و دوست دارند آن را به کرسی بنشانند.
بچههای لجباز بیش از حد خودرأی، بااراده و مصمماند و به این راحتیها از حرف و کاری که دلشان میخواهد دست نمیکشند؛ حتی اگر آن حرف یا خواسته، مخالف قوانین خانه و نظر دیگران باشد.
کودکان لجباز، تحمل ناامیدی را ندارند! همین که ببینید اوضاع بر وفق مرادشان نیست یا به خواستههای آنها توجهی نمیشود، عصبانی و ناراحت میشوند و شروع میکنند به پرخاشگری.
یکی دیگر از مهمترین نشانههای لجبازی در کودکان ۶ ساله، نیاز شدید به توجه و دیده شدن است و برای رسیدن به این توجه، دست به هر کاری میزنند.
در ضمن، اغلب بچههای لجباز در این سن دوست دارند مثل یک رئیس، مدیر و سرگروه به نظر برسند و دیگران همه گوش به فرمان آنها باشند و بی چون و چرا اطاعت کنند!
این موارد مهمترین و بارزترین نشانههای لجبازی در کودکان شش ساله بودند؛ البته نشانههای دیگری مثل خشم و پرخاشگری، زورگویی، جیغ کشیدن و… هم هستند که معمولاً در اثر همین رفتارهای لجبازانه شکل میگیرند.
حالا اگر مطمئن هستید که کودک شما لجباز است، چطور باید با آن برخورد کنید؟ در بخش بعدی چند ترفند ساده و کاربردی یادتان میدهیم؛ اما قبل از آن میخواهیم ریشه لجبازی در پسر ۶ ساله را کمی عمیقتر بررسی کنیم.
تست فرزندپروری! (رایگان)
تست فرزندپروری بامريند (PSI)، نتیجه این تست به شما نشان میدهد که مدل فرزندپروری شما چیست؟! سهلگیرانه، مستبد یا بهترین مدل فرزندپروری یعنی مقتدرانه!
پرسشنامه سبكهای فرزندپروری بامريند (PSI)
از 30 سوالات تکمیل شده است .
پرسش و پاسخ:
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
اطلاعات
عبارات را خوانده و پاسخ خود را با توجه به گزینه های موجود در زیر هر سوال علامت بزنید.
1. کاملا مخالفم
2. مخالفم
3. نه مخالفم و نه موافقم
4. موافقم
5. کاملا موافقم
در حال حاضر آزمون را تکمیل کرده اید . شما نمیتوانید دوباره شروع کنید.
آزمون در حال بارگذاری است
شما برای اجرای آزمون باید عضو شده باشید یا وارد پنل کاربری شوید
شما برای شروع این آزمون باید آزمون های مشخص شده را تکمیل نمائید :
” پرسشنامه سبكهای فرزندپروری بامريند (PSI) ” سپاس از اینکه تا پایان با ما همراه بودید
زمان سپری شده است
امتیاز نهایی شما :
تعداد سوالات صحیح : مورد و امتیاز دریافتی
تعداد سوالات غلط : مورد و امتیاز دریافتی
میانگین امتیاز |
|
امتیاز شما |
|
-
دسته بندی نشده
پاسخ های انتخابی :
تعداد سوالات صحیح: و امتیاز شما
تعداد سوالات غلط : و نمره منفی
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- پاسخ داده شده
- مرور
-
سوال 1 از 30
1. سوال
1. والدین باید به بچه های خود اجازه دهند تا هرآنچه را که می خواهند انجام دهند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 2 از 30
2. سوال
2. بچهها باید فقط از آنچه که والدینشان می گویند پیروی کنند و در غیر این صورت باید آنها را تنبیه کرد.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 3 از 30
3. سوال
3. اگر به مشکلات بچهها توجه شود این دردسر را به دنبال دارد که آنها گستاختر شده و انتظارات بیشتری از والدین خواهند داشت.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 4 از 30
4. سوال
4. هرگاه والدین تصمیمی برای بچهها بگیرند باید دلایل آن را به کودکان بگویند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 5 از 30
5. سوال
5. اگر بچهها نسبت به محدودیت ایجاد شده در خانواده اعتراض کردند والدین باید با صحبت کردن آنها را قانع کنند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 6 از 30
6. سوال
6. والدین نباید در کارهای مربوط به بچهها دخالت کنند چون بچهها بطور ذاتی راه خودشان را پیدا می کنند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 7 از 30
7. سوال
7. اگر بچهها کاملا مطابق میل والدین خود رفتار کنند، در آینده افراد موفقی خواهند شد.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 8 از 30
8. سوال
8. بچهها باید کاری را که والدین از آنها انتظار دارند انجام دهند اما اگر انتظارات والدین غیر قابل قبول است، باید بتوانند آن را آزادانه با والدین خود مطرح کنند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 9 از 30
9. سوال
9. وقتی والدین از بچهها می خواهند تا کاری را انجام دهند بچهها باید بدون چون و چرا آن را انجام دهند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 10 از 30
10. سوال
10. والدین نباید بچهها را در منزل محدود کنند بلکه باید آنها را آزاد بگذارند تا تمام لوازم اطراف خود را دست کاری کنند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 11 از 30
11. سوال
11. هرگاه بچهها بر خلاف میل والدین رفتار کردند والدین باید به جای تنبیه آنها را راهنمایی کنند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 12 از 30
12. سوال
12. والدین خیلی زود باید به بچهها بفهمانند که رئیس کیست.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 13 از 30
13. سوال
13. والدین باید در تصمیم گیری های مربوط به خانواده فقط آنچه را که خواست بچهها است انجام دهند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 14 از 30
14. سوال
14. اگر والدین رفتار و خواسته های بچهها را محدود نکنند، بیشتر مشکلات حل می شود.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 15 از 30
15. سوال
15. والدین باید هنگام تصمیم گیری در مورد مسائل و برنامه های خانواده نظر بچهها را دخالت دهند و از آنها نیز نظرخواهی کنند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 16 از 30
16. سوال
16. والدین باید با بچه هایی که با نظر آنها مخالفت می کنند،به شدت برخورد نمایند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 17 از 30
17. سوال
17. والدین باید به بچهها اجازه دهند تا در کارها خودشان تصمیم گیرنده باشند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 18 از 30
18. سوال
18. شوخی و بازی کردن بچهها در حضور والدین توهین به آنها است.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 19 از 30
19. سوال
19. بچهها به بازی و تفریح نیاز دارند برای این کار والدین باید به آنها اجازه دهند هر وقت که دلشان خواست از منزل خارج شوند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 20 از 30
20. سوال
20. باید به بچهها اجازه داده شود که اگر فکر می کنند نظرشان از نظرات والدین خود بهتر است آن را ابراز کنند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 21 از 30
21. سوال
21. وقتی بچهها مرتکب اشتباهی می شوند هیچگاه نباید آنها را سرزنش کرد.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 22 از 30
22. سوال
22. اگر والدین تصمیمی برخلاف میل بچهها گرفتند، در چنین مواردی باید با بچهها گفتگو کنند و حتی اگر اشتباه کرده بودند آن را بپذیرند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 23 از 30
23. سوال
23. گاهی اوقات والدین باید با بچهها سازش کنند، نه اینکه همیشه انتظار داشته باشند که بچهها گفتگو با آنها سازش کنند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 24 از 30
24. سوال
24. بچهها را باید آزاد گذاشت تا خودشان تجربه کنند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 25 از 30
25. سوال
25. بعضی از بچهها ذاتاً بد هستند و باید طوری تربیت شوند که از والدین خود بترسند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 26 از 30
26. سوال
26. بچهها وقتی بزرگ شوند، از سخت گیری های والدین خود سپاسگزاری خواهند کرد.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 27 از 30
27. سوال
27. وقتی بچه ها دچار مشکل و دردسری شوند (کار خطایی انجام می دهند) باید بدانند که با مطرح کردن آن مشکل برای والدین خود تنبیه نمی شوند.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 28 از 30
28. سوال
28. در مجالس و مهمانی ها باید بچهها را آزاد گذاشت تا محیط اطراف خود را دست کاری کنند تا حس کنجکاوی آنها ارضاء شود.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 29 از 30
29. سوال
29. بچهها جدی و کوشا نخواهند بود مگر اینکه درباره کارهای آنها سختگیری کنیم.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
-
سوال 30 از 30
30. سوال
30. اگرچه بچهها تجربه کمی دارند، اما گاهی اوقات نظر آنها بهتر از نظر والدین است.
صحیح
غلط
بدون تاثیر
- بیشتر بخوانید: اختلال لجبازی کودکان
- بیشتر بخوانید: سن لجبازی در کودکان
قبل از مطالعه ادامه مقاله بد نیست نگاهی به مقاله جامع تربیت فرزند داشته باشید.
علت لجبازی کودکان در این سن چیست؟
لجبازی کودکان در سنین مختلف، علتهای متفاوتی دارد. نهشنیدنهای مکرر از بزرگترها، امر و نهی کردن بیش از حد و اگر و اما گذاشتن برای تکتک خواستههای کودک، تمایل به ابزار وجود و نشان دادن جایگاهشان به بزرگترها و محیط اطرافشان، از مهمترین علتهای لجبازی کودک است.
به جز اینها، عوامل محیطی و ژنتیکی هم در لجبازی کودکان نقش پررنگی دارد.
کودکانی که در محیطهای پرتنش زندگی میکنند، دائماً شاهد بگومگو و دعوای بین والدین و اعضای خانواده هستند یا رفتارهای لجبازانه از آنها میبینند، بیشتر از سایر کودکان در معرض لجبازی هستند.
ناگفته نماند که طبق تحقیقات انجامشده، وراثت و عوامل ژنتیکی یکی از عوامل تاثیرگذار روی رفتار و خلقوخوی افراد است و ۲۰ تا ۶۰ درصد رفتار هر کس به آن بستگی دارد. پس هیچ بعید نیست که والدین لجباز یا کسانی که سابقه لجبازی در اعضای درجه یک خانوادهشان داشتند، کودک لجبازی هم داشته باشند.
در کنار همه این موارد، پشت لجبازی پسر ۶ ساله شما میتواند دلایل دیگری هم نهفته باشد:
۱ـ ترس از تغییر
تغییر و عوض شدن شرایط، همیشه برای کودکان هراسآور و دشوار است؛ حالا این تغییر میتواند اضافه شدن یک خواهر یا برادر به جمع خانواده، کوچ کردن به محله، شهر یا کشور جدید باشد، یا قرار گرفتن در محل جدیدی به نام «مدرسه» و اضافه شدن نقشها و انتظارات جدید بهعنوان «دانشآموز».
در چنین موقعیتهایی کودکان، لجبازی را بهعنوان اولین خط دفاعی خودشان برای مقابله با این تغییرات و ترس و استرس ناشی از آن انتخاب میکنند.
- بیشتر بخوانید: خطاهای فرزند پروری
- بیشتر بخوانید: فرزند پروری چیست؟
- بیشتر بخوانید: سبک های فرزند پروری
۲ـ کنترل نداشتن روی اتفاقات پیرامون
احتمالاً برایتان پیش آمده که از کودکتان بخواهید تکالیفش را انجام دهد، راس فلان ساعت به رختخواب برود، فلان کار را حتماً انجام دهد و در جواب، با رفتارهای لجبازانه او مواجه شده باشید.
وقتی کودک را در بنبستی قرار میدهید که حرف زیادی برای گفتن ندارد و مجبور به اجرای خواسته شما میشود، این احساس به او القا میشود که کنترلی روی اوضاع پیرامونش ندارد.
خب کودکان در این سن کمکم حس استقلال را تجربه میکنند و هیچ دلشان نمیخواهد کسی برای آنها تعیین تکلیف کند! بنابراین وقتی احساس کنند هیچ کنترلی روی زندگی، تصمیمات و اتفاقات اطرافشان ندارند، برای اینکه استقلال و کنترلگریشان را به شما ثابت کنند، شروع میکنند به لجبازی کردن.
۳ـ جلب توجه
بچهها اصلاً از نادیده گرفته شدن خوششان نمیآید و در این سن عادت دارند که به هر نحوی، توجه اطرافیانشان را به خود جلب کنند. خب وقتی نتوانند این توجه و اهمیت را از محیط بگیرند، دست به لجبازی میزنند.
این اتفاق خصوصاً برای کودکانی که خواهر یا برادر کوچکتر دارند، بهکرات پیش میآید؛ چون فکر میکنند با آمدن بچه جدید به خانواده، موقعیت آنها بهعنوان عزیز دردانه پدر و مادر متزلزل میشود، دیگر در مرکز توجه نیستند و والدینشان تمام توجه و محبتشان را به کودک جدید میدهند!
خب، این هم دلایل لجبازی کودکان 6 ساله. حالا بیایید ببینیم باید با لجبازی کودک چه کنیم.
- بیشتر بخوانید: لجبازی کودکان در غذا خوردن
- بیشتر بخوانید: بچه حرف گوش نکن
با لجبازی کودکان ۶ ساله چطور برخورد کنیم؟
همین ابتدا بگوییم که درمان لجبازی کودکان کار یک روز و دو روز نیست و برای تغییر عادات و رفتارهای لجبازانه کودک باید صبور باشید. جز صبر پیشه کردن، میتوانید از ترفندهای زیر برای کاهش لجبازی پسر ۶ سالهتان کمک بگیرید.
۱ـ آرامشتان را حفظ کنید
اصل اول و خیلی مهم در کنترل لجبازی کودکان، حفظ آرامش خود شماست! کودکان لجباز با دیدن کوچکترین واکنش و رفتار تندی از سمت شما، بیشتر از قبل تحریک شده و به رفتارهای لجبازانهشان ادامه میدهند.
باور کنید شما تنها پدر و مادری نیستید که بچه لجبازی دارد و عصبانی شدن و داد و بیداد کردن بر سر کودک در این مواقع، نهتنها چیزی را حل نمیکند، بلکه اوضاع را بدتر و کودک را جریتر هم میکند.
پس قبل از اینکه از کوره در بروید و واکنشی به رفتار لجبازانه کودکتان نشان دهید، چند نفس عمیق بکشید، یک موسیقی آرامبخش پلی کنید، خوب فکر کنید، خودتان جای کودکتان قرار داده و از زاویه دید او به مسائل نگاه کنید تا بتوانید بهترین واکنش را داشته باشید. راستی اگر با دارو خوردن کودک خودتان مشکل دارید، مقاله دارو دادن به کودک بد دارو را بخوانید.
۲ـ به کودک آزادی و حق انتخاب بدهید
دستور دادن و امر و نهی کردن به پسربچه لجباز؟ حرفش را هم نزنید!
همانطور که گفتیم، کودکان لجباز ۶ ساله، دوست دارند که کنترل کاملی بر همه چیز داشته باشند و به قول معروف، همه چیز بر وفق مراد آنها بچرخد. خب وقتی شما با دستور دادن یا استفاده از لحن دستوری در صحبتهایتان این حق را از او سلب کنید، به مذاقش خوش نمیآید و به رفتارهای لجبازانه متوسل میشود تا به شما ثابت کند که حرف، حرف خودش است.
دادن آزادی نسبی در تصمیمگیریهای کوچک و حق انتخاب به کودک، هم مقاومت او را میشکند، هم حس قدرت و کنترلگری را القا میکند.
برای مثال، بهجای اینکه بگویید: «این تیشرت سفیده رو نپوش» میتوانید بگویید « میخوای تیشرت آبیه رو بپوشی یا تیشرت سبزه؟»
یا مثلاً بهجای اینکه در اسباببازیفروشی به کودکتان بگویید: «هزارتا توپ داری تو خونه، برات توپ نمیخرم»، میتوانید بگویید: «بین تفنگ آبپاش و ماشین کنترلی، کدومو میخوای برات بگیرم؟»
میبینید؟ دادن حق انتخاب به کودک میتواند به همین سادگی باشد که به آنها اجازه دهید تصمیم بگیرند چه بپوشند، چه بخرند، چه زمانی به پارک بروند و… .
البته این را هم بگوییم که گاهی اوقات، قانع کردن کودکان برای انتخاب بین این دو گزینه اصلاً کار راحتی نیست؛ پس اگر جواب «نه» شنیدید و با پافشاری کودک روی حرف خودش مواجه شدید، غافلگیر نشوید! در این مواقع با لحن خونسردی به کودکتان یادآوری کنید که او دو گزینه برای انتخاب دارد و خواسته او جزو آنها نبوده و دوباره انتخابهایش را مرور کنید. مطمئن باشید بعد از چندین بار تکرار گزینهها مجبور میشود که یکی از آنها را انتخاب کند.
این نکته را هم یادآوری کنیم که با چیدن چندین گزینه مختلف پیش روی کودک، او را در تصمیمگیری گیج و کلافه نکنید. بهتر است تعداد گزینهها بیشتر از دو تا نباشد تا انتخاب برای او راحتتر باشد.
- بیشتر بخوانید: لجبازی کودک
- بیشتر بخوانید: جیغ زدن کودک
۳ـ کودکتان را تشویق و به او محبت کنید
گفتیم که علت خیلی از لج و لجبازیها در کودکان، عدم دریافت توجه و محبت کافی، بهخصوص از سمت والدین است. به او نشان دهید که وجودش برای شما مهم و ارزشمند است و کارهای خوب و مثبت او از دید شما پنهان نمیماند. چطور؟
همیشه وقتی کودکتان کار خوبی، هر چند کوچک، انجام میدهد، مثلاً اسباببازیهایش را جمع میکند، با خواهر یا برادرش مهربانی میکند، به شما در چیدن میز ناهار کمک میکند، بهموقع میخوابد و…، او را تحسین و تشویق کنید.
کودکتان را به آغوش بکشید، او را ببوسید و بگویید که بی قید و شرط دوستش دارید و هر اتفاقی که بیفتد از او حمایت خواهید کرد. به خاطر رفتارها و دستاوردهای مثبتش از او تعریف و تمجید کنید. در ضمن، همانطور که به بزرگسالان احترام میگذارید، با کودکتان هم محترمانه رفتار کنید.
حتی میتوانید کمی خلاقیت هم چاشنی کار کنید و یک سیستم امتیازدهی درست کنید و هر بار که کودکتان کار مثبتی انجام داد، یک برچسب یا امتیاز به او بدهید؛ وقتی این امتیازها جمع شد و به یک حد نصابی رسید، میتوانید یک هدیه برای او بخرید یا کاری که دوست دارد را همراهش انجام دهید.
ایجاد یک سیستم پاداشدهی منظم به همراه ارائه تقویتکنندهها (یا پاداشهای) مثبت، رفتارهای سالم و مشارکتی را در کودک تشویق میکند (منبع).
- بیشتر بخوانید: آموزش سلام کردن به بچه ها
- بیشتر بخوانید: آرایش کردن کودکان
- بیشتر بخوانید: جدا کردن جای خواب کودک
- بیشتر بخوانید: خودارضایی در کودکان
۴ـ تسلیم خواستههای او نشوید!
راستش را بخواهید، کودکان لجباز گاهی اوقات از احساسات والدین سواستفاده میکنند! کافیست یک بار به خواستههای کودک لجبازتان تن بدهید و در برابر او تسلیم شوید؛ از آن به بعد کودک دوباره و دوباره بدون هراس آن رفتار را تکرا میکند. چرا؟
چون در واقع تسلیم شدن شما در برابر خواسته کودک، نوعی مهر تایید بر رفتارهای زشت اوست.
بنابراین یکسری قوانین تربیتی و پیامدهایی برای زیرپا گذاشتن آن قوانین، برای کودک وضع کنید و در هر شرایطی به آنها پایبند باشید. مثلاً اگر کودک برای خوردن چیپس وپفک پافشاری میکند، ولی خوردن چیپس و پفک قبل از وعده غذایی اصلی برای کودک ممنوع است، تحت هیچ شرایطی از موضعتان پایین نیایید و پیامدهای رعایت نکردن این قانون را به او گوشزد کنید؛ مثلاً محرومیت از پارک رفتن!
۵ـ لجبازیهای کوچکش را نادیده بگیرید
گاهی اوقات کنترل لجبازی پسر ۶ ساله، بهسادگی چشمپوشی از رفتارهای نادرست و کوچک اوست! سرزنش کردن و سرکوفت زدن دائمی به کودک بابت رفتارهای بدش، بیشتر از قبل آنها را روی دنده لج میاندازد.
بنابراین اگر لجبازی کودک در حدی نیست که آسیب جدی به خودش یا دیگران بزند، چشمهایتان ببندید و از کنارش رد شوید. البته این نادیده گرفتن باید طوری باشد که کودک را متوجه عواقب رفتارش بکند. مثال میزنیم.
مطالعات نشان میدهند که نادیده گرفتن رفتارهای ناسازگار در ایجاد رفتارهای سازگاری کودکان موثر است(منبع).
فرض کنید پسربچه شما تفنگ اسباببازی جدیدش را به زمین میکوبد و به تذکرهایتان بیتوجهی میکند که یک دفعه تفگنش میشکند! بهجای اینکه شروع کنید به واکنش دادن و گفتن جملاتی از قبیل اینکه: «مگه نگفتم اسباببازیتو نکوب رو زمین»، «دیدی گفتم نکن میشکنه!». سکوت کنید و طوری وانمود کنید که انگار اتفاقی نیفتاده!
کودک از این رفتار متوجه میشود که دیگر تفنگی در کار نیست که با آن بازی کند و از این بعد، از وسایلش بیشتر مراقبت میکند.
۶ـ به کودکتان تایم اوت بدهید
اگر لجبازی و بحث و جدل ناشی از آن، آنقدر بین شما و کودکتان بالا گرفت که کار به داد زدن و پرخاشگری کشید و کودک دیگر به حرف شما گوش نمیداد، چند دقیقه به او فرصت دهید تا آرام شود.
برای این کار میتوانید کودک را چند دقیقه به اتاقش یا محل ساکت دیگری بفرستید و به او بگویید وقتی آرام شد، توانست خشمش را کنترل کند و دیگر داد نزند، میتواند از اتاق خارج میشود.
گاهی رفتارهای لجبازی کودک باید با پیامدهای منفی مانند از دست دادن امتیازات، همراه شود. به یاد داشته باشید، نظم و انضباط کلید کاهش رفتار نافرمانی است و میتواند در سازگاری بیشتر رفتارها مفید باشد (منبع).
وقتی فضای متشنج آرام شد، میتوانید با لحن آرامی درباره رفتار زشت کودک و راههای جلوگیری از تکرار همان اشتباه با او صحبت کنید.
این کار به کودک یاد میدهد که تمام رفتارهای خوب و بد او، عواقبی هم در پی دارند؛ همانطور که با انجام یک رفتار مثبت تشویق میشود، زمان لجبازی و انجام کارهای منفی چنین تنبیهی در انتظارش است.
۷ـ فضا را عوض کنید
یکی دیگر از کارهایی که میتوانید برای کنترل لجبازی پسر ۶ سالهتان انجام دهید، تغییر مود و موقعیت پرتنش حین لجبازی است. مثلاً میتوانید کودک را بخندانید، با او شوخی کنید و یک سرگرمی برایش ایجاد کنید تا خیلی نامحسوس موضوع مورد بحث را فراموش کرده و از روی آن عبور کند.
۸ـ با کودکتان وقت بگذرانید
یکی دیگر از راههای موثر برای کاهش لجبازی پسر ۶ سالهتان، بهبود ارتباطتان با اوست. هرچه ارتباط بیشتر، صمیمانهتر و نزدیکتری با کودک خود داشته باشید، احتمال انجام رفتارهای لجبازانه توسط او کمتر میشود.
البته منظورمان از ارتباط بیشتر، کیفی است، نه کمی. شما میتوانید روزی یک ساعت با کودکتان وقت بگذرانید، با او صحبت کنید، حرفها و خواستههایشان را بشنوید، بازی کنید و….
برای اینکه یک ارتباط قوی، محبتآمیز و بادوام با کودکتان شکل دهید، میتوانید این کارها را هم بسته به علایق کودک امتحان کنید:
- با هم شعر و کتاب داستان بخوانید؛ این کار هم ارتباط بهتری بین شما ایجاد می کند، هم کلی واژه جدید به دایره لغات او اضافه میشود.
- با هم بازیهای دونفره انجام دهید؛ بازی کردن با کودک هم سرگرمکننده است، هم باعث بهبود ارتباطات و مهارتهای اجتماعی و شناختی او میشود.
- کارهایی را امتحان کنید که هر دو از آنها لذت میبرید؛ مثل آشپزی، تماشای انیمیشن و بازیهای فکری، گِلبازی، درست کردن کاردستی و… .
- به دامان طبیعت پناه ببرید! بودن در طبیعت علاوه بر تقویت سلامت جسمی و روحی کودک و خود شما، ارتباط قویتری بین شما و کودکتان ایجاد میکند.
۹ـ الگوی خوبی برای بچهها باشید
شنیدهاید میگویند: «بچهها میبینند، بچهها یاد میگیرند»؟ شاید کمی کلیشهای به نظر برسد، ولی دقیقاً همین طور است که میگویند!
کودکان با دیدن و شنیدن یاد میگیرند و تربیت میشوند، نه اینکه به آنها بگویید چه کار بکنند و چه کار نکنند. کودکان، مخصوصاً در سنین قبل از دبستان، مثل یک نوار خالی هستند که رفتارها و حرکات والدین و اطرافیانشان را در آن ثبت و ضبط و از آن الگوبرداری میکنند.
بنابراین برای اینکه بتوانید لجبازی پسر ۶ سالهتان را درمان کنید، اول باید خودتان برای کودکتان الگوی خوبی باشید.
10ـ مهارتهای سرگرمکننده به کودک آموزش دهید
یک راه برخورد با لجبازی کودک 6 ساله آموزش مهارتهای سرگرمکننده برای اوقات فراغت است. شما نباید اجازه دهید که فرزندتان وقت آزاد زیادی داشته باشید، در غیر این صورت شاید بیشتر لجبازی کند. کودکان بیکار هوس شیطنت میکنند و چالشهای جدیدی برای روز پرمشغله شما بهوجود میآورند.
شما باید اوقات فراغت فرزند خود را مدیریت کنید. بازیها یا اسباببازیهای چالشبرانگیز معمولاً بچههای سرسخت را به خود جذب میکنند. بازیها و اسباببازیهایی را در نظر ببینید که با طبیعت کودک شما سازگار هستند و او را سرگرم میکنند.
گاهی میتوانید مهارتهای سرگرمکننده و مهم را به کودکتان آموزش دهید؛ مثلاً آموزش مهارتهای رزمی، رقص، نقاشی و … برای بازه سنی 6 سال مناسب است؛ البته قبل از انتخاب هر مهارت مطمئن شوید که با سلایق کودک شما تطابق دارد.
11ـ از یک روانشناس کمک بگیرید
اگر همه ۹ راهحل قبلی را امتحان کردید و از هیچ کدام جواب نگرفتید، بهتر است مسئله را با یک روان درمانگر یا روانشناس کودک در میان بگذارید. لجبازی شدید کودک معمولاً نیاز به درمان ریشهای دارد و لازم است که روشها و درمانهای حرفهایتری، بر اساس نوع و میزان لجبازی کودک و سن او توسط روانشناس تجویز شود.
البته میتوانید دانش خودتان را با استفاده از منابع آموزشی معتبر بالا ببرید و روشهای درست برخورد با کودک لجباز را از این منابع بیرون بکشید.
اگر انتخابتان روش دوم است، پیشنهاد میکنیم پادکست خانم درنا شریفی با موضوع «با لجبازی فرزندم چطور برخورد کنم؟» را حتماً گوش کنید.
حرف آخر
بچهها شخصیتهای متفاوتی دارند و در محیطهای مختلفی رشد میکنند؛ برای همین هم ممکن است روشی که برای کاهش لجبازی یک کودک جواب میدهد، برای دیگری موثر نباشد.
برای همین پیشنهاد میکنیم صبور باشید و روشهای مختلف را امتحان کنید تا بالاخره مناسبترین روش برخورد با کودک لجبازتان را پیدا کنید.
امیدواریم این مقاله به تمام سوالات شما پاسخ داده باشد؛ با این حال اگر فکر میکنید چیزی از قلم افتاده یا همچنان سوالی دارید، میتوانید از قسمت نظرات با ما در ارتباط باشید.
16 دیدگاه دربارهٔ «لجبازی در کودکان ۶ ساله را چطور کنترل کنیم؟ (11 راهحل تضمینی)»
ممنون از راهنماییتون
خواهش می کنم عزیزم 🙂
خیلی عالی و کاربردی بود.دختر من ۶ سالشه،موقع بازی با من یا برادر بزرگترش اصلا قوانین بازی ها رو رعایت نمیکنه و همیشه سعی میکنه قوانین رو مطابق میل خورش تغییر بده و همیشه برنده بازی باشه،تحمل شکست نداره و با کوچکترین ناکامی در بازی بسیاااااار ناراحت و عصبانی میشه و گریه میکنه و یا حتی خودش رو میزنه،
من باید چ کار کنم؟
سلام دوست عزیز، ممنون از توضیحات کاملت
خیلی از بچههای ۵ تا ۷ سال، دقیقا همین رفتار رو دارن و رعایت قانون یا تحمل باخت براشون سخته، چون هنوز تو این سنها خودکنترلی و مفهوم برد و باخت براشون جا نیفتاده. بیشترش به این خاطر هست که دوست دارن حس قدرت و موفقیت رو تجربه کنن (یا به توجه بیشتری برسن).
بهترین کار اینه که وسط بازی ها تا حد ممکن آرامش خودتون رو حفظ کنید و قوانین رو ساده و مشخص بگید. اگر باز هم تلاش کرد قانون رو تغییر بده، خیلی قاطع اما بدون دعوا یادآوری کنید که توی هر بازی همه باید یه سری قوانین رو رعایت کنن. بهتره وقتی باخت یا ناراحت شد، شما همدلی نشون بدید (“میدونم سخته ببازی اما ما بازی می کنیم که خوش بگذره، نه فقط برنده بشیم”).
اگه گریه کرد یا خودش رو زد، به آرومی بغلش کنید و براش توضیح بدید هیجان و ناراحتی طبیعیه اما آسیب زدن به خودش روش خوبی نیست. این رفتارها با تمرین و تکرار بهتر می شه. خلاصه صبر داشته باشید و محیط بازی رو تا حد ممکن بدون فشار و رقابت نگه دارید.
خیلی عالی و کاربردی بود
بسیار استفاده کردم
ممنون از شما
موفق باشید
خوشحالیم که واستون مفید بوده عزیزم، اگاهی گوارای وجودتون 🌱
متاسفانه همسر من فکر میکنه تنها بچه ایی که به دنیا آمده بچه ما هستش .اینقدر محبت زیادی کرده که دخترمون سرکش شده .همیشه بهش میگم این دختر ده سالش بشه دیگه نمیتونی درستش کنی.متاسفانه حرف گوش نمیکنه .ازش خواهش میکنم که برو از اینترنت سرچ کن یا ببر پیش مشاور .خسته شدم 😔
سلام دوست عزیز
این سن و سال و اینهمه اختلاف نظر تو تربیت بچه خیلی چالش برانگیزه، مخصوصا وقتی یکی از والدین بیش از حد مهربونه و تعادل بین محبت و چارچوب رو نگه نمی داره. بچهها وقتی محبت بی حد و مرز دریافت می کنن، ممکنه بهمرور کمتر حرفشنو بشن یا فکر کنن همیشه حق با اون هاست.
بهترین راه اینه که شما و همسرتون با هم برای تربیت دخترتون به یه نقطه نظر مشترک برسید و روی قوانین و محدودیتهای ساده ولی جدی توافق کنید. خوبی این کار اینه که کودک احساس امنیت و ثبات بیشتری می کنه.
اگر همسر شما هنوز قانع نشده، خیلی راحت و بدون بحث، براش چند مقاله یا فیلم کوتاه درباره توازن بین محبت و مرز گذاشتن بفرستید یا حتی پیشنهاد مشاوره خانوادگی بدید، بدون اینکه بحث رو به تنش بکشید. گاهی شنیدن همین مسائل از یه آدم بیطرف یا کارشناس می تونه تأثیرگذار باشه.
مهمتر از همه اینکه ناامید نشید، تربیت کودک یه مسیر طولانی و پر از بالا و پایینه و حتی اگر الان رفتار دخترتون سرکشی شده، با تغییر روش و صبوری هنوز خیلی چیزها قابل اصلاحه. همچنین میتونین از دوره فرزندپروری: پدر و مادر حرفه ای استفاده کنین.
عالی بود ممنون
خواهش می کنم عزیزم 😇
واقعا به ستوه آمدم از رفتار مقابله ای دخترم کلاس اولی هست در انجام تکالیف خیلی کله شق و یک دندست پرخاشگری میکنه در حالی که خیلی وقت و انرژی و بازی در غیر تکلیف صرف میکنه … یه تکلیف رو گاهی اینقدر طول میده و دنبال بازی هست تمام جانم به لب میاد که چرا موقع نوشتن تکلیف فقط حالش میخواد بهم بخوره، تک فرزتد بوده دیگه بلا توجه و محبت هست بهش کردیم دیگه چه خبره این همه محبت و عشق
سلام عزیزم وقت بخیر 🌱🙂
برای تکالیف نوشتن بچه ها دو پست تهیه شده، لینکشون خدمتتون ارسال شد، حتما مشاهده کنین ، امیدوارم مفید واقع بشه 🌱😇
https://www.instagram.com/reel/Cxqiv1itzs9/?igsh=NTc4MTIwNjQ2YQ==
https://www.instagram.com/reel/Cxkl2SJN0_Y/?igsh=NTc4MTIwNjQ2YQ==
خیلی اثر داشت ممنونم🌹❤🥰
خوشحالیم که مفید بوده😊
سپاس از نظر روش مفید و دانش پاک شما
سپاس از همراهیتون دوست عزیز 😊🌱