اگه موقع اشپری و کتاب خوندن و هر کاری که میخواین انجام بدین با این درخواست بچه ها مواجه میشین که بیا با من بازی کن و از این شرایط خسته شدین، یعنی بچه شما نمیتونه تنهایی بازی کنه و مدام دوست داره که باهاش بازی کنید. با ما همراه باشید تا این مهارت رو به بچه ها اموزش بدین که بتونه خودش رو سرگرم کنه و شما هم بتونید به کارای ناتمومتون برسید.
تنها بازی کردن می تونه برای بچه هامون چه فوایدی داشته باشه؟
- رشد استقلال شخصیتی: کودک یاد میگیره بدون وابستگی، بتونه نیازهاش رو برطرف کنه و خودش رو سرگرم کنه.
- افزایش اعتماد به نفس: وقتی کودک میبینه که خودش در شرایط مختلف تونسته باعث سرگرمی خودش بشه و تونسته حال خودش رو خوب کنه اینجا نمره مثبت به خودش میده و حتی می تونه دیگران رو راهنمایی کنه که چطوری بتونند خودشون رو سرگرم کنند.
- خلاقیت: خلاقیت فرزندمون رو بالا میبره چون بچه های ما مجبور میشن با وسیله های مختلف از توانمندی های خودشون به شکل های مختلف استفاده کنند. بازی کودک با قهرمانهای خیالی، حیوانات و وسایلش، نشانه خلاقیت و هوش کودکه.
- آمادگی برای مدرسه رفتن
- زمانی برای تنهایی و خلوت خودمون پیدا میکنیم.
بچه های زیر سه سال
تا حالا به بچه هاتون در این سن دقت کردید که دارن با خودشون یه چیزایی رو زمزمه می کنند؟
خیلی وقتا میبینیم که در حین بازی کردن بچه ها با خودشون زمزمه می کنند، این زمزمه‌ها میتونه معنادار باشه یا بی‌معنا، فرقی نمیکنه. تحقیقات علمی نشون داده مهارت های زبانی بچه های زیر سه سال با تنها بازی کردن افزایش پیدا می کنه.
حالا من والد چیکار کنم که بچه ی زیر سه سالم بتونه خودشو رو به تنهایی سرگرم کنه؟
ابتدا نکته مهمی که باید درنظر بگیریم اینه، که بچه هامون چقدر توانایی دارن که خودشون رو سرگرم کنن. حداکثر میزانی که شاید بچه های کوچیک بتونن خودشون رو سرگرم کنن به مدت پنج دقیقه هست. بعضی بچه ها حتی یک دقیقه هم نمیتونن تنهایی بازی کننن و این کاملا طبیعیه.
چه چیز دیگه ای وجود داره که باعث میشه بچه های ما نتونن خودشون رو سرگرم کنند؟
1_ من باعث شدم رسانه براش جذاب بشه:
برای مدیریت رسانه برای بچه های زیر سه سال یک راه حل اساسی که جواب میده وجود داره و اونم این هست که سعی کنیم جذابیت رسانه رو کم کنیم.
یعنی چی؟ من گوشیم پر از کلیپ های جذابه که فرزندم دوست داره، پر از انیمیشن، عکس ها، فیلم ها و کلیپ های مختلف حتی عکس ها و کلیپ های خودشه، حالا من باید تمام این موارد رو از گوشیم حذف کنم و بچه من این موارد رو نبینه و این جذابیت براش ایجاد نشه. چون وقتی میره داخل گوشی حسابی غرق در فضای گوشی میشه.
وقتی بچه ی من گریه می کنه بهانه می گیره سریع نیام با گوشی حواس شو پرت کنم اصلا فکر می کنم چیزی به نام گوشی وجود نداره مثل زمان قدیم.
وقتی بچم غذا نمی خوره یا اصلا خوش غذا نیست با گوشی دادن به دستش با دیدن این کلیپ ها سرگرمش می کنم در واقع از این رسانه دارم استفاده می کنم و به صورت ناخودآگاه برای فرزندم دارم رسانه رو نا خواسته جذاب می کنم.
خود من یک الگوی نامناسب هستم دائم سرم تو گوشی و تلویزیونه و اصلا بدون اینکه تلویزیون روشن باشه رادیو آهنگی پخش نکنه من نمی تونم به کارام بپردازم و یک عادتی ایجاد شده و بچه من داره میبینه که همیشه تلویزیون روشنه همیشه رادیو روشنه همینطوری به صورت ناخواسته جذابیت ایجاد میشه.
برای بچه های زیر دوسال کلا رسانه ممنوع هست چرا؟
همونطور که تو پدر و مادر حرفه ای بطور کامل و دقیق این موضوع رو یاد گرفتیم، رسانه برای بچه های زیر دو سال کاملا ممنوعه، در واقع برای بچه های زیر دوسال نصاویری که پخش میشه مشکلی نداره سرعت پخش اون تصاویر هست که به شدت به مغز بچه های ما آسیب میزنه بچه های زیر دوسال هنوز سلول های مغزی شون رشدکافی پیدا نکرده.
پس این کلیپ ها براشون آسیب زا هست پس آسیب جسمی میزنه کاری به آسیب روانی نداریم و همچنین سازمان جهانی بهداشت این موضوع رو تاکید کرده و گفته رسانه برای بچه های زیر دوسال ممنوعه.
و من مادر سعی می کنم جذابیت رسانه رو برای بچه ام کم کنم و این رو به بچم یاد بدم. همچنین وقتی من درست استفاده کنم و جذابیت کم شده باشه وقتی بچم می خواد به موبایل دست بزنه تو ذهنش چیه؟ موبایل وسیله ی هست که آدم ها به هم زنگ میزنن و نهایتا برای الو بازی گوشی رو میذاره در گوشش.
وقتی بچم بخواد به گوشی کسی دست بزنه یادش میدم این مال ما نیست با لحن محکم. گوشی شخصیه مال دایی مال عمو وقتی بارهاوبارها با زبان بدن قوی تکرار کنیم قطعا بچه های ما یاد میگیرن(قاطعانه و مهربانانه).
پس باید برای بچه های زیر سه سال حذف جذابیت رسانه رو داشته باشیم. و اگر داریم بچه مون رو دوزبانه می کنیم مخصوصا برای زیر دوسال حتما ویس پخش کنیم نه کلیپ تصویری.
چرا باید جذابیت رسانه روکم کنیم؟چه ربطی داره؟
یعنی بچه ی من روزی نیم ساعت تلویزیون ببینه دیگه نمی تونه خودش رو سرگرم کنه.
ببینید انقدر رسانه پراز تنوع هست و اینکه تمومی نداره وقتی میشینی جلوش کاملا ارتباط یک طرفه داری و نیازی نیست کاری کنی و همچنین کلی داری کیف می کنی و هیچ کالری هم نمی سوزونی و مغز ما هم دقیقا عاشق همین فرآینده، پس ناخودآگاه رسانه باعث اعتیاد ما میشه چرا؟ چون وقتی محو رسانه می شیم نمی تونیم زمانمون رو با رسانه مدیریت کنیم.
و با دیدن هر برنامه از رسانه کلی بهمون خوش میگذره، همینجاست که باعث میشیم جلوی خلاقیت رو بگیریم چون وقتی تلویزیون و گوشی خاموش میشه مغز نمی دونه چطور باید خودش رو سرگرم نگه داره و دقیقا از همین جا با ما دشمن میشه.
و بچه میگه چرا نمیذارن من از این وسایل استفاده کنم وکلی هم شروع می کنه به گریه وزاری
الان که متوجه شدیم که رسانه جذاب هست و مارو معتاد خودش می کنه و بچه زیر سه سال هم متوجه نمیشه که بهش بگیم ضرر داره پس خودمون رسانه رو مدیریت میکنیم تا جذابیت رو کم کنم تا بتونم استقلال شخصیتی بچم رو افزایش بدم.
2_زیادی در دسترس بچم هستم.
همیشه انقدر با بچم بازی می کنم و درکنارش هستم به کارهای خودم و زندگیم نمی تونم برسم و همین موضوع باعث میشه بچه من وابسته بشه و دیگه نتونه خودش رو سرگرم کنه
3 _به هرنوع بی تابی کودک واکنش نشون دادم.
با کوچکترین صدا و اعتراضی من مادر میام واکنش سریع نشون میدم و دنبال وسیله می گردم که بتونه خودش رو سرگرم کنه. هم چنین وسیله بازی براش می خرم واین واکنش های من،باعث میشه بچه ی من به صورت ناخودآگاه فکر کنه نمی تونه خودش رو سرگرم کنه. و حتما لازمه با یکی دیگه سرگرم بکنه خودش رو چون تنهایی بازی کردن رو یاد نگرفته و براش خیلی کسل کننده است چون نذاشتم خودش تنها بازی کنه
من باید آروم آروم بازه زمانی رو افزایش بدم اما برای بچه های شش ماهه تا دوسال که اضطراب جدایی رو تجربه می کنند نمیذارمش تنها تو اتاق و خودم مشغول به کار بشم.
در مورد اضطراب جدایی مقاله ای تهیه شده لینک شو اینجا براتون قرار میدم حتما می تونه دراین زمینه کمک کننده باشه براتون
لینک مقاله اضطراب جدایی
نکته مهم: بچه های زیر دوسال و حتی بزرگ‌تر علاقه‌مند هستند با اسباب و وسایل خونه خودشون رو سرگرم کنند، شما وسیله آشپز خونه رو در اختیار فرزندتون قرار بدید و خودتون هم اشپزی کنید.
اگه گریه کرد بجای اینکه بغلش کنید و شروع کنید به دوتایی وقت گذروندن یک گزینه دیگه براش داشته باشید مثلا یهو یه توپ رو به سمتش هل بدید و خودتون هم در معرض دیدش باشید و به مرور تکرار کنید اگر قبلا یک دقیقه می تونست خودش رو سرگرم کنه این یک دقیقه بشه دو دقیقه خودش یک موفقیت بزرگ به حساب میاد و به مرور افزایش پیدا می کنه. دنبال این هستیم که آروم آوم بازه ی سرگرمی فرزندمون رو بتونیم افزایش بدیم.
برای بچه ی بالای سه سال چیکار کنیم؟
تا الان متوجه شدیم می تونیم برای بچه زیر سه سال رو جذابیت رسانه رو کم کنیم، اما برای بچه بالای سه سال باید مدیریت رسانه داشته باشیم. باتوجه به شرایط زندگیمون یه بازه ی زمانی مشخصی رو براش در نظر می گیرم.
قانون استفاده از رسانه هم باید مدیریت بشه. جوری نباشه که یک روز سه ساعت ببینه یک روز نیم ساعت، و این باید از قبل مشخص بشه. و اینجور نباشه که بچه مون با خودش فکر کنه که هر زمان که بخواد می تونه از رسانه استفاده کنه. اما این نکته رو بهش توجه کنیم که باتوجه به شرایط می تونه این قانون تغییر کنه و اما از قبل با فرزندم صحبت می کنم.
حالا بعد از تموم شدن زمان رسانه چطوری خودش رو سرگرم کنه؟چون مثل همیشه در دسترس بودم یاد نگرفته
باید محیط خونمون رو جذاب کنیم و این جذاب کردن این نیست که من فقط با بچم وقت بگذرونم. مهم ترین چیزی که خونه رو جذاب می کنه ارتباط من با فرزندم هست. ارتباطم با همسرم .
و توجه کنم که محیطم رو تغییر بدم یعنی بجای اینکه فریزر رو از بستنی پر کنم می گم بیا بریم بیرون. باهم دیگه بستنی بخریم یخمک بخریم حال و هوامون اینطوری عوض میشه.
در مورد ارتباط دوره ای آماده شده، به نام دوره ارتباط همدلانه که از طریق لینک زیر می تونید وارد سایت بشید و در صورت تمایل دوره رو تهیه کنید.
وقتی انتقاد و سرزنش زیاد میشه جذابیت محیط خونه کمتر میشه
لطفا وقتی اسباب بازی می خری راه بازی کردن رو بهش نشون نده، بذار با خلاقیت خودش بسازه حتی اگر اون چیزی که باید بشه رو انجام نده خود فرزندتون راه شو پیدا می کنه
مثلا حلقه هوش خریدی و شما اصرار داری که طبق دستور العمل بسازه، ولی فرزندتون تو دستش النگو می کنه به دهن می بره نامرتب می چینه انقدر ازمون و خطا می کنه تا بالاخره مسیر درست رو کشف کنه.
شروع کن به پیدا کردن علاقه فرزندت مثلا نقاشی دوست داره خیاطی دوست داره لگو بازی دوست داره نجاری دوست داره
اما حاضر نیست به تنهایی انجام بده حالا اینجا شما باید چی کار کنید؟
میاید اون بازی که دوست داره انجام بده رو خودت به تنهایی انجام میدی، مثلا وسیله برای نقاشی می گیری یعن از وسایل فرزندت استفاده نمیکنی.
.در روز راس یک ساعت مشخص این کار رو انجام میدی و از حس وحال خوبت بگو ذوق کن، هیجان بده، و اگر فرزندت در این مرحله خواست با شما بازی کنه و همراه تون بشه می گید:
نه الان دوست دارم خودم به تنهایی انجامش بدم، اما بعدا با شماهم انجام میدم اگر شما دوست داری برو تو دفتر خودت نقاشی بکش با وسیله خودت بازی کن. اگر زیاد اصرار کرد با مهربونی مقاومت کنید
چون هدف شما چیه؟ تنها بازی کردن رو یاد فرزندتون بدید. این عطش رو براش ایجاد کنید. و زمانی که کنار شما نشست و اون فعالیت رو پا به پا انجام داد شما آروم آروم از کنارش پا میشید
بعدش میرید سراغ انجام دادن کار مهمتون مثل آشپزی، پس به مرور این عادت رو ایجاد می کنید.
هرچی با بچم بازی می کنم سیر نمیشه مدام میگه بازی:
اینجور وقت ها یا افراط کردیم یا تفریط، یعنی یا زیادی در دسترسش بودیم که بدون حضورمون احساس ناامنی میکنه، یا کم بودیم، یعنی زمانی که براش گذاشتیم با کیفیت نبوده، پس اگر قراره نیم ساعت کنار فرزندت باشی، اون نیم ساعت رو کامل کنارش باشیم یعنی مدام گوشیمون رو چک نکنیم، به غذامون سرنزنیم، با همسرمون صحبت نکنیم، تمام و کمال در اختیار فرزندمون باشیم.
و در آخر
باید به بچه هامون مسئولیت پذیری رو یاد بدیم که زمان آزاد شون رو با انجام دادن کارهای شخصی خودش مدیریت کنه. باید مهارت و علاقه‌ی فرزندمون رو پیدا کنیم و حتی این علاقه رو ایجاد کنیم و بهش بها میدیم حس خوب بهش بدیم تا بتونه زمان شو با انجام دادن کارهایی که دوست داره پر کنه.
شما برامون بنویسید فرندتون میتونه تنهایی بازی کنه؟ اگه دوست داری پادکست صوتی این مقاله رو از زبان درنا شریفی بشنوی و کلی مهارت جدید تو فرزندت ایجاد کنی حتما به اپلیکیشنمون سر بزنید
پادکست صوتی: مهارت خودسرگرمی
