سوال اصلی اینجاست: آیا گفتن این حرفا کار درستیه؟!؟

چطور مُردن رو به فرزندمون توضیح بدیم؟

۱- همدلی

۲-آموزش نحوه صحیح سوگواری

مثلا : فرض کنید لاک پشتتون میمیره و کودک ما خیلی ناراحته.

توی این شرایط در قدم اول : باهاش همدلی میکنیم و بهش میگیم: عزیزم تو لاکی رو خیلی دوست داشتی درسته؟ تو هر روز کلی وقت باهاش صرف میکردی، بهش غذا میدادی و کلی باهاش بازی میکردی. یادته وقتی آب میریختی روش چقدر دوست داشت؟

شما هم اگر دوست داری همدلی رو به شکل اصولی از استاد شریفی یاد بگیری اینجا کلیک کن.

اسم این تکنیک یادآوری خاطراته:

که ممکنه حال بچمون‌ رو دگرگون کنه، باعث بشه اضطراب و استرس بگیره، اشکش رو جاری کنه و … ولی در نهایت برای برون ریزی احساساتش بسیار مفیده و حال دلش رو خوب میکنه.
در قدم دوم : نحوه صحیح سوگواری کردن رو بهش آموزش میدیم: به فرزندمون پیشنهادهای خوب میدیم!!!      

مثلا : دوست داری به یاد لاکی شمع روشن کنیم؟ می خوای تو گالری گوشی بگردیم و عکس هایی که لاکی توش هستو ببینیم؟ دوست داری در مورد خاطراتش باهم صحبت کنیم؟ این کار باعث میشه فرزندتون به مرور یاد بگیره چطور سوگواری کنه و در فقدان هایی که در آینده براش پیش میاد همین روند رو طی  کنه.

نکته ی مهمی که توی فقدان ها چه عزیزانمون، چه خشک شدن یک گل و موقعیت های دیگه باید رعایت کنیم اینه که: سعی کنید این ۳ آیتم رو به فرزندمون منتقل کنیم!

۱- هر موجود زنده ای یه روزی عمرش تموم میشه و می میره. اما ما قراره خیبی خیبلی خیلی عمر کنیم و حالا حالاها نمیمیریم. نگیم من ورزش میکنم و غذای سالم میخورم تا نمیرم. چون کافیه یه روز ورزش نکنیم یا یادمون بره اونوقت بچه مون میترسه که چون ورش نکردی پس میمیری.

۲- وقتی موجود زنده ای میمیره، همه ی اجزای بدنش از کار میوفته.

۳- هر موجود زنده ای بعد از مُردن، دیگه برنمیگرده …
مثال : با گفتن اینکه بابایی تو آسموناس یا خرگوشت رفته تو آسمونا داریم به بچمون امید واهی میدیم …

برای فوت افراد نزدیک چیکار کنیم؟

– کمک گرفتن از فرد یا افراد امن : فرد عزیز و امن برای کودک باید در کنارش باشه و این موضوع رو با صداقت به فرزند توضیح بده و حتماااا باید با کودک همدلی کنه .

-صادق بودن : در مورد اتفاقات صادق باشیم و پنهان کاری نکنیم .

– شبیه سازی : درک مرگ برای کودکان 3 تا 5 سال سخت تره و برای این سنین باید از تکنیک شبیه سازی استفاده کنیم و براش مثال بزنیم. براش توضیح بدیم که کسی که میمیره دیگه نمیتونه نفس بکشه، غذا بخوره ، راه بره، ….

مثلا : از مردن حیوانات مثال بزنیم که وقتی میمیرن دیگه نمیتونن راه برن، غذا بخورن و همه اجزاشون از بین میره.

_ گفت و گو : با کودکمون صحبت کنیم و اجازه بدیم از احساسش بگه، عواطفش رو بدون قضاوت بشنویم و باهاش همدلی کنیم.  اجازه بدیم گریه کنه، عصبانی بشه، سوال بپرسه، حرف بزنه(فرصت سوگواری به کودکون بدیم) .

_حمایت کردن : مرگ عزیزان باعث میشه کودکانمون فکر کنن که دنیا دیگه جای امنی نیست. در این شرایط باید امنیت روانی کودکمون رو تامین کنیم. در کنارش باشیم و ازش حمایت کنیم.

– نوع بیان کردن : اگر شخصی از عزیزان کودک مریض است، بهتره با جزئیات بیشتری بیماری شخص رو به کودکمون اطلاع بدیم مثلا به جای اینکه بگیم مامان جون مریضه. بگیم : مامان یه بیماری پوستی به اسم ملانوم داره. این باعث میشه کودک در آینده از هر بیماری ای حتی سرماخوردگی نترسه و فکر نکنه اگه بابامم سرماخورده و مریضه اون هم میمیره.

–پاسخدهی مناسب: برخی از سوالات کودک را پیش بینی کنیم و پاسخ مناسبی برای آن پیدا کنیم . یادمون باشه اگر جواب بعضی از سوال هارو نمیدونیم براش پاسخ نسازیم . ایرادی نداره بعضی از سوال ها رو با ( نمیدونم ) پاسخ بدیم. در این شرایط کودکمون متوجه میشه که همه ی سوال ها جواب ندارند .

-علائم غم در کودکان : ممکنه بچمون از غذا بیوفته ، پرخاشگری کنه ، اضطراب و استرس داشته باشه ، شب کابوس ببینه و … ما باید در این لحظات کنار فرزندمون باشیم و بهش بگیم این احساسات طبیعی هستن و برای ما هم پیش میاد . هم چنین از خاطراتمون براش تعریف کنیم .

مثلا :از مُردن کسی خاطره تعریف کنید: وقتی پدر بزرگ من فوت شد منم تا چند شب خوابشو میدیدم و از خواب میپریدم اما بعد یمدت که حالم بهتر شد شبا دیگه خواب بد ندیدم .

سپردن کار به کودک : با توجه به توانایی کودک مسئولیت ساده ای به او محول کنیم. مثلا آب دادن به مادر بزرگ  و… در چنین شرایطی به کودک ما حس مفید بودن دارد و تلاش می کنه وظیفه ای که به او دادیم  رو به خوبی انجام بده.

حواسمون باشه :

-این حس رو به فرزندمون منتقل نکنیم که تو باید اونو فراموش کنی، اصلا نباید بهش فکر کنی، نباید گریه کنی، تو دیگه مرد خونه ای، ….

-اگه بچه مون میخواد گریه کنه، یا عکس عزیز از دست رفته رو ببینه، خاطراتش رو مرور کنه، اجازه بدیم سوگواری کنه.

! نکته ی مهم :

ما به عنوان والدین امن فرزند حداکثر اضطرابی که میتونیم جلوی بچمون نشون بدیم هشت از دهه. ما نباید خیلی حالمون بد بشه و شیون و گریه زاری بیش از حد انجام بدیم. به این دلیل که ما تکیه گاه فرزدانمون هستیم و اگر این تکیه گاه متزلزل بشه و حال ما خیلی بد باشه باعث میشه کودکان ما اضطراب و استرس چند برابری رو تجربه کنن.

بچه هامون رو به خاک سپاری ببریم ؟

این موضوع کودکان رو به دو بخش تقسیم میکنه:

 1_زیر 9 سال       2_ بالای 9 سال 

برای کودکان زیر نه سال پیشنهاد نمیشه که به مراسم خاکسپاری ببریمشون. کودکان نه سال رو درشرایطی به مراسم خاکسپاری میبریم که کودک ما در اونجا ارامش داشته باشه و افرادی که اونجا هستن شیون و زاری و بیتابی نکن. مشاهده این صحنه ها باعث میشه کودک ما الگو برداری نامناسب کنه و ندونه چطور باید سوگواری کنه.

در نهایت : نوع برخود و بینش ما نسبت به مرگ و مُردن شخص و اشیائ و… خیلی در طرز فکر کودکمون تاثیر داره. به همین خاطر تلاش میکنیم فرزندمون رو به موقعیت های آسیب زا نبریم و ارامش خودمون رو حفظ کنیم چون کودکان از ما الگو برداری میکنن. 

اگر دوست داری کلی پست آموزشی در مورد تربیت فرزند ببینی روی دکمه پایین کلیک کن

پیج اینستاگرام 

راستی راستی ، یادتون نره برامون بنویسید که شما از این راهکارا استفاده کردین یا نه؟ و اینکه چه راهکار هایی روی فرزندتون جواب میده:)