پادکست مقاله

بعد از کلی چالش با بچه هامون در طول شبانه روز، وقتی فارغ از دغدغه های روزمره میخوایم کمی استراحت کنیم تا به آرامش برسیم، ممکنه با این درخواست مواجه بشیم که من میخوام کنار شما بخوابم.

و از اونجایی که خوابمون میاد و حوصله نداریم هر شب با این موضوع کنار میایم و میگیم فعلا بخوابه بعدا درستش میکنیم. اما این مسئله رو هنوز هم نتونستیم حل کنیم و به یک دغدغه بزرگ برای خیلی از مامان و باباها تبدیل شده. اگه شما هم این مسیله رو نتونستین حل کنید تا پایان مقاله با ما همراه باشید تا با نحوه جداکردن جای خواب کودکتون آشنا بشید.

اتاق کودک 

جدا کردن اتاق خواب کودک، مرحله مهمی در فرایند رشد کودکه، که می‌تونه برای والدین و مخصوصا کودک، چالش‌هایی رو به همراه داشته باشه. فرزند ما از زمانی که به دنیا میاد عادت می‌کنه که شب‌ها کنار ما بخوابه و این در آغوش گرفته شدن و بوی مادر، احساس امنیت و آرامش رو براش تامین می‌کنه و این روند تا سنین بالاتر ادامه داره.

ترس از تنهایی خوابیدن در بچه ها 

زمانی که ما تصمیم می‌گیریم جای خواب فرزندمون رو جدا کنیم. باید این موضوع رو درنظر بگیریم که این جدایی ممکنه باعث اضطراب و ترس در فرزندمون بشه و مدام مخالفت کنه، بهونه بیاره و شب و نصف شب به بهونه‌های مختلف به اتاقمون بیاد تا کنارمون بخوابه. اما اگر در سن مناسب و بصورت اصولی انجام بشه باعث افزایش اعتماد بنفس، افزایش مهارت‎‌های اجتماعی و کم شدن وابستگی به والدین می‌شه. همه والدین دوست دارن بدونن فرزندشون رو در چه سنی و با چه روشی اتاق خوابش رو جدا کنن و بهش کمک کنن تا مستقل بخوابه.

بهترین سن برای جداکردن جای خواب کودک

طبق تحقیقات پژوهشگران، بهترین سن برای جداکردن جای خواب کودک، زیر 8 ماه و بالای 18 ماهگیه. که البته این بازه سنی به یک سری عوامل بستگی داره، مثلا برای بچه‌هایی که شیر مادر می‌خورن، قبل از 2 سالگی یا قبل از قطع شیر شبانه، امکان جدا کردن جای خواب وجود نداره.

از طرفی چون فرزند ما در بازه سنی 8 تا 18 ماهگی اضطراب جدایی رو تجربه می کنه، وابستگی زیادی به مادر داره و جدایی از مادر براش سخته. و این رو هم در نظر بگیریم که بچه‌ها با همدیگه متفاوتن، تو یه سری از بچه‌ها، ممکنه اضطراب جدایی تا 3 سالگی هم ادامه داشته باشه. پس اگر فرزندمون در این سن(بدلیل اضطراب جدایی) آمادگی جداکردن اتاق خواب رو نداره، بهتره اصراری نکنیم و بهش زمان بدیم. 

پس این کار، با توجه به شرایط فرزندمون می‌تونه بین سنین 3 تا 6 سالگی اتفاق بیفته. و اگر فرزندمون رو در سنین کمتر(یعنی وقتی که اضطراب جدایی داره) به تنها خوابیدن عادت بدیم ممکنه باعث بیشتر شدن اضطراب جداییش بشه .

نکات‌ مهم برای والدینی که میخوان اتاق خواب فرزندشون رو جدا کنن 

چیزی که باید برای جدا کردن جای خواب کودک، بهش توجه داشته باشیم اینه که این پروسه باید به صورت تدریجی انجام بشه، نباید انتظار داشته باشیم که یکدفه بتونیم اینکارو انجام بدیم و باید در این مسیر صبر و حوصله داشته باشیم.

و یادمون باشه برای بچه‌های زیر 3 سال دو تا تغییر رو همزمان نباید داشته باشیم، مثلا اگر پروسه‌ی از شیر گرفتن یا از پوشک گرفتن رو داریم، تا زمانی که به این تغییر، عادت نکرده نمی‌تونیم اتاق خواب کودکمون رو تغییر بدیم. 

در اولین گام سعی کنیم اگر فرزندمون روی تخت و کنار ما می‌خوابه، اول از تخت خودمون جداش کنیم؛ یا تختش رو بیاریم کنار تختمون، یا جای فرزندمون رو پایین تختمون بندازیم و به تدریج فاصلش رو از خودمون بیشتر کنیم.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی دوره پدر و مادر حرفه‌ای اینجا کلیک کنید

همچنین در طول روز، ساعات زیادی رو با کودک در اتاق خودش بگذرونیم، تو اتاقش باهاش بازی کنیم، هر وقت طی روز خوابش برد، ببریم تو اتاق خودش بخوابه. بعد از یک هفته که موقع خواب روزانه تو اتاق خودش خوابید و به اون محیط عادت کرد، حالا نوبت خواب شبانه می‌رسه. که در ادامه نکات مهمی در این زمینه، برای شما عزیزان قرار دادیم. 

جذابیت محل خواب بچه 

جذابیت محیط خواب یکی از راهکارهای تاثیر گذار برای تنها خوابیدن بچه‌هامونه. خیلی خوبه که فضای خواب فرزندمون رو با توجه به علاقش تزیین کنیم. حتما چراغ خواب یا نور کمی رو برای اتاق روشن بزاریم، مخصوصا اگر فرزندمون از تاریکی می‌ترسه و یا شب‌ها برای خوردن آب از خواب بیدار می‌شه. این قضیه خیلی می‌تونه در مستقل خوابیدن کودک تاثیرگذار باشه.

روتین خواب کودک

طبق تحقیقات پژوهشگران، کودکانی که روتین خواب مشخصی دارند و مادرانشون آداب و رسوم خاصی رو برای خوابوندنشون به کار می‌برن، موقع خوابیدن کمتر دچار ترس و استرس میشن. که تو دوره پدر و مادر حرفه ای به طور کامل در رابطه با این موضوع صحبت شده که برای اطلاع بیشتر میتونید با کارشناسان ما در ارتباط باشید. 

• قصه گفتن 
• ماساژ دادن با روغن
• تعریف کردن خاطره
• گوش دادن به آهنگ های کودکانه
• صحبت کردن راجب اتفاقات روزمره
• انجام دادن بازی‌های فکری و آرام …

با داشتن روتین خواب منظم، ساعت بدنی خواب فرزندمون رو تنظیم می‌کنیم و این کار به مرور باعث می‌شه که فرزندمون هرشب سر یه زمان مشخصی بخوابه. مشخص نبودن برنامه ی قبل از خواب، نداشتن ساعت خواب فیزیکی مشخص، همزمانی خواب بچه با زمان خواب خودمون و … باعث می‌شه فرزندمون هرشب بهونه بگیره که کنار ما بخوابه و ماهم از اونجایی که خوابمون میاد و حوصله نداریم، بهش اجازه می‌دیم که کنارمون بخوابه و تغییر این عادت بتدریج سخت و سخت تر میشه.

تاثیر راحتی محیط خواب بر مستقل شدن اتاق خواب 

خیلی خوبه که همیشه از راحت بودن محیط خواب کودک‌مون مطمئن باشیم. مواردی وجود داره که می‌تونه باعث بشه کودک ما دلش نخواد که توی اتاقش بخوابه که ما باید این مشکلات رو رفع کنیم. به عبارتی شرایط راحتی رو برای خواب فرزندمون فراهم کنیم. مواردی که می‌تونیم بهش اشاره کنیم شامل:

•  گرم بودن دمای اتاق
• زیاد بودن نور در اتاق
• نرم بودن بالشت
• تنظیم بودن متکا
• گذاشتن آب کنار سر فرزند، ….
• حتی ممکنه فرزندمون به گوش دادن به موسیقی آرام علاقه نشون بده و یا بغل کردن عروسک مورد علاقش آرومش کنه. در این صورت، این شرایط رو هم برای فرزندمون ایجاد میکنیم تا خواب بهتر و راحت تری رو تجربه کنه.

تاثیر گذراندن وقت کیفی بر تنهایی خوابیدن بچه ها

علت بسیاری از بهانه گیری‌ها و مقاومت‌های فرزندمون برای تنها خوابیدن، اینه که در طول روز، ما برای ارتباط با فرزندمون، زمان مناسبی درنظر نگرفتیم.

پس خیلی خوبه که در طول روز زمان مختصری رو برای بازی با فرزندمون اختصاص بدیم و به مرور این زمان رو بیشتر کنیم و سعی کنیم کیفیت حضورمون در کنار فرزندمون رو بیشتر کنیم.

دربرابر اصرار فرزندمون قاطع باشیم 

اوایل ممکنه بچه ی ما در طول شب از خواب بیدار بشه و برگرده اتاقمون، شاید این موضوع خیلی تکرار شونده و خسته کننده باشه، اما چیزی که خیلی اهمیت داره اینه که هربار که فرزندمون اومد اتاقمون و خواست کنار ما بخوابه، با قاطعیت و مهربانی هدایتش کنیم به اتاق خودش، و در نهایت آرامش اینکارو انجام بدیم.

 حواسمون باشه در طول پروسه جدا کردن جای خواب، رفتار متناقض نداشته باشیم، یعنی یکبار بذاریم کنارمون بخوابه و یکبار ببریمش اتاق خودش، همیشه یک رفتار یکسان داشته باشیم.

پیدا کردن دلیل مقاومت کودک برای تنهایی خوابیدن

خیلی خوبه که علت مقاومت و بهانه گیری‌های فرزندمون در مقابل تنها خوابیدن رو پیدا کنیم. مثلا اگه فرزندمون از تاریکی می‌ترسه براش چراغ خواب روشن کنیم و تا زمانی که خوابش عمیق نشده، کنارش بمونیم. یا اگه فرزندمون هیچ دلیلی نداره و بهونه می‌گیره، خواستمون رو به شکل و واضح مطرح کنیم.

حتی اگه فرزندمون مریضه یا نیاز به مراقبت خاصی داره چند شب رو کنارش باشیم، اما براش دلیل موندنمون رو توضیح بدیم.

حتما برامون بنویسید که شما از چه راهکارهایی برای جدا کردن جای خواب بچه هاتون استفاده کردین؟ و اینکه آیا راهکارهای‌ این مقاله براتون مفید و موثر بودند ؟