موفقیت، اتفاقی نیست… این حقیقتی است که نمیتوان آن را انکار کرد؛ در بحث آموزش تربیت فرزند هم این حقیقت را نمیتوان کتمان کرد؛ اگر میخواهید فرزندانی شایسته، موفق، شاد و راضی داشته باشید، باید در زمینه تربیت فرزند، آموزش ببینید و خودتان به بهترین الگوی فرزندانتان تبدیل شوید. با حرف نمیتوانید کودکان را تربیت کنید، این عمل شماست که مهم است.
سوال این است: چه مهارتهایی را برای آماده شدن کودکان جهت زندگی در جامعه باید به آنها آموزش داد؟
در این مقاله، 10 مهارت توسعه فردی بسیار پراهمیت را لیست کردهایم؛ مهارتهایی که اغلب جایی در مدارس ندارند، اما در لحظه لحظه زندگیمان با آنها روبرو بودهایم. همچنین 8 اصل کلی را به همراه یک مثال!
سرفصلهای این مطلب
Toggle۸ اصل کلی برای آموزش تربیت فرزند که باید بدانید!
تربیت کودکان به این دلیل مهم است:
Parents contribute to developing focus, concentration, and self-control in their children. They also improve critical thinking, empathy, perspective, making connections, and communicating. With a supportive parent, a child never regrets taking risks and this prepares a self-directed child.
والدین در توسعه تمرکز، توجه و خودکنترلی در فرزندانشان نقش دارند. آنها همچنین به بهبود تفکر انتقادی، همدلی، دیدگاهسازی، برقراری ارتباط و ایجاد ارتباطات کمک میکنند. با وجود والدین حمایتکننده، یک کودک هرگز از ریسک کردن پشیمان نمیشود و این امر او را برای تبدیل شدن به یک فرد مستقل، آماده میکند. Cuemath
برای بتوانید فرزندانتان را اینکه بهخوبی تربیت کنید، توجه به این ۸ اصل اولیه را از یاد نبرید:
اصل اول: عشق بیقید و شرط
هسته اصلی تربیت مؤثر فرزند، عشق بی قید و شرط شما والدین است. کودکان زمانی رشد می کنند که احساس کنند مورد محبت، پذیرش و حمایت والدین خود قرار می گیرند. عشق شما، پایه و اساس ایجاد اعتماد، پرورش عزت نفس و رشد عاطفی سالم کودکان را فراهم می کند.
اصل دوم: ثبات اخلاقی و رفتاری
ثبات رفتاری و اخلاقی شما در فرزندپروری به کودکان کمک می کند احساس امنیت کنند و مرزها و خط قرمزهایی که شما برایشان ایجاد کردهاید را درک کنند. ایجاد قوانین و انتظارات ثابت، آنها را نیز به فردی با ثبات بدل میسازد. البته ثبات به معنای انعطافناپذیری نیست؛ در رعایت قوانین و مقررات، همدلی با کودک و درک احساسات او اهمیت زیادی دارد.
اصل سوم: تشویق و تحسینهای به موقع
تشویق و تحسین کودکان، ابزارهای قدرتمندی برای شکل دادن به رفتار و ایجاد اعتماد به نفس در کودکان هستند. ستایش کودکان در موقع انجام کارهای درست و انجام درست کارها، رفتارهای مثبتشان را تقویت میکند و آنها را برای ادامه تلاش برای رشد و توسعه ترغیب میکند.
بیشتر بخوانید:
اصل چهارم: تعیین محدودیتها و خطوط قرمز
درست است که عشق بیقید و شرط ضروری است، اما به همان اندازه هم تعیین محدودیتها و مرزهای مناسب مهم است. مرزهای واضح و ثابت به کودکان کمک میکند تا نظم و انضباط شخصی، احترام به دیگران و مسئولیت اعمال خود را بیاموزند. همچنین در حین گشت وگذار و کنجکاوی در دنیای اطرافشان، احساس امنیت کنند.
اصل پنجم: ارتباط صمیمانه و راحت!
برقراری ارتباط باز و صادقانه با کودکان، محیطی حمایتی برایشان ایجاد میکند که در آن احساس راحتی کرده و افکار، احساسات و نگرانیهای خود را بیان میکنند. سعی کنید فعالانه به آنها گوش دهید، همدلی، و اعتبار بخشیدن به احساسات آنها را فراموش نکنید، اعتمادشان را به دست آورید و یک پیوند قوی بین خودتان و فرزندانتان برقرار کنید.
مثال: کودکان با مشاهده رفتار والدین خود یاد میگیرند. آنها ارزشها، نگرشها و رفتارهای شما را تقلید میکنند؛ پس سعی کنید رفتارهای خودتان را هم تقویت کرده و ارزشهای متعالی زندگی مثل اخلاق، همدلی و مهربانی را به آنها آموزش دهید.
اصل ششم: تشویق استقلال و آزادی آنها
کودکان را تشویق کنید تا استقلالشان را به رسمیت شناخته و آن را ارزشمند بدانند. به آنها فرصت دهید تا تصمیمات مناسب سن خود را بگیرند، مشکلات را حل کنند و از تجربیاتشان درس بگیرند. توانمندسازی کودکان برای کشف علایق و قابلیتهایشان، اعتماد به نفس، اتکا به خود و انعطافپذیری را تقویت میکند. مثلاً از همین ابتدا، سعی کنید به آنها اجازه دهید که از بین لباسهایشان، خودشان لباس مناسب برای مهمانی را انتخاب کنند، خودشان غذایی که باید به مدرسه ببرند را انتخاب کنند و …
اصل هفتم: اهمیت قائل شدن برای ابزار قدرتمندی به نام بازی!
شما به عنوان والدین وظیفه دارید زمانهای باکیفیتی را برای بازی کردن با کودکانتان صرف کنید. همچنین با تهیه بازیهای خوب و با کیفیت، سعی کنید آنان را با این ابزار قدرتمند، پرورش دهید. بازی کردن، نقش مهمی در پرورش استعدادهای کودکان ایفا میکند و برای آموزش مهارتهای مهم، یک ابزار مناسب برای شماست.
بیشتر بخوانید:
اصل هشتم: یک ابزار قدرتمند دیگر؛ داستان و قصه!
در این لینک از وبسایت www.timesofindia.indiatimes.com پژوهشی منتشر شده است که در آن، از اهمیت قصهگویی و تاثیر مثبت آن بر مغز کودکان گفته شده است.
قصهگویی برای کودکان را به یک روتین و عادت تبدیل کنید. قصههای خوب را با جستجو، پیدا کنید و با خواندن داستان و قصه، دنیای کودکانه فرزندتان را زیباتر کنید. کودکان با قصهها حس بسیار لطیف و خوبی میگیرند و ارزشهای متعالی انسانی را آموزش میبینند.
با گنجاندن این هفت اصل در آموزش تربیت کودکان می توانید محیطی پرورشی و سالم ایجاد کنید که رشد همه جانبه فرزندتان را شامل شده و و پایه و اساس یک زندگی شاد، سالم و رضایتبخش را برایش پیریزی میکند.
بیشتر بخوانید:
آشنایی با انواع سبکهای فرزند پروری
آشنایی با انواع سبکهای فرزند پروری موجب بهبود راهکارهای تربیتیتان میشود. وقتی بدانید که جزء کدام والدین هستید، رفتارهای نادرست خود با فرزندتان را اصلاح میکنید و او بهشیوه بهتری تربیت میشود.
از جمله انواع سبکهای فرزند پروری عبارت هستند از:
1_ سبک فرزند پروری مقتدرانه
در سبک تربیت فرزندان بهشکل مقتدرانه، فرزندان میدانند که والدین از آنها چه توقعی دارند. والدین نیز به فرزندان خود گوشزد میکنند که عواقب زیر پا گذاشتن قوانین یا ساختارشکنی چیست. در این سبک از فرزند پروری، هر چند والدین بهنظرات فرزندان خود گوش میدهند، اما در نهایت تصمیمگیرنده اصلی خود هستند.
والدینی با سبک رفتاری مقتدرانه ارتباط صمیمانهای با فرزندان خود برقرار میکنند. کودکانی که والدین مقتدری دارند، با اعتماد به نفس بیشتری رشد میکنند و مسئولیتپذیرتر هستند؛ آنها همچنین بهتر میتوانند احساسات خود را کنترل کنند.
رفتار والدین در سبک فرزندپروری مقتدرانه:
- تعیین قوانین و وضع محدودیت بهصورت واضح
- تقویت استقلال در کودکان و تشویق به تصمیمگیری مستقل
- گوش دادن به نظرات و برقراری ارتباط مؤثر با فرزندان
- حمایت عاطفی و تشویق فرزندان به بیان احساسات
- داشتن انتظارات واقعبینانه از فرزند
- ایجاد فضایی امن در خانه برای فرزند
ما در مقالهای جداگانه درباره سبک فرزند پروری مقتدرانه صحبت کردهایم؛ برای اطلاعات بیشتر درباره نحوه تربیت فرزندان به این سبک میتوانید به مقاله مربوطه مراجعه کنید.
2_ سبک فرزند پروری سهلگیرانه
والدینی با سبک تربیت فرزند سهلگیرانه ممکن است به خود افتخار کنند که بهترین دوست فرزندشان هستند. این گونه والدین ارتباط باز و صمیمانهای با فرزندان خود ایجاد میکنند و بهطور فعالانهای در ایجاد رفاه عاطفی برای فرزندانشان میکوشند. والدین سهل گیر معمولاً انتظارات کمی از فرزند دارند و نظم و ساختار خیلی جدی برای خانه و خانواده در نظر نمیگیرند.
والدین سهل گیر به کودکان حق انتخاب میدهند، اما اگر خوب پیش نرود، کودکشان را نجات خواهند داد. آنها آزادی را حق کودک میدانند و به او در انتخاب اینکه چه بخورد، چه زمانی بخوابد یا چگونه تکالیف را انجام دهد، سخت نمیگیرند.
البته کودکانی که در خانوادههای سهل گیر رشد میکنند، معمولاً مستعد رفتارهای ناسالم تکانشی، مطالبهگری یا عدم کنترل احساسات هستند.
رفتار والدین در سبک فرزندپروری سهلگیرانه:
- عدم تعیین قوانین و محدودیتهای واضح
- اجازه دادن به کودک بابت تصمیمگیری بدون نظارت والدین
- عدم تنبیه و نادیده گرفتن رفتارهای اشتباه فرزند
- ایجاد فضایی راحت و غیررسمی برای فرزند
- عدم پیگیری فعالیتهای فرزند
ما در یک مقاله بیشتر درباره سبک فرزند پروری سهل گیرانه صحبت کردهایم؛ برای همین جهت افزایش اطلاعات خود در این زمینه توصیه میکنیم به این مقاله مراجعه کنید.
3_ سبک فرزند پروری مستبدانه
والدینی که سبک تربیت فرزند مستبدانهای دارند، معمولاً قوانین بسیار سختگیرانهای برای خانه و خانواده تنظیم میکنند. آنها استانداردهای بالای دارند و در برابر رفتارهای ناشایست فرزندان تنبیههایی را در نظر میگیرند.
والدین مستبد انتظارات زیادی از فرزندان خود دارند و نسبت به خواستههای آنها انعطافپذیر نیستند. در اینگونه خانوادهها شاید بچهها حتی ندانند که یک قانون وجود دارد، تا زمانی که به خاطر عدم رعایت آن مجازات شوند.
فرزندانی که در خانوادههای مسبتد رشد میکنند، معمولاً قوانین و محدودیتها را میدانند و مطابق با آنها پیش میروند. این کودکان بهدلیل ترس از تنبیه یا عدم تجربه تصمیمگیری شاید در آینده به شدت سرکش شوند یا مهارتهای اجتماعی خوبی نداشته باشند.
رفتار والدین در سبک فرزندپروری مستبدانه:
- تعیین قوانین سخت و غیرقابل تغییر
- توجه نکردن به خواستهها و نیازهای فرزند
- استفاده از تنبیه برای کنترل بیشتر بر فرزند
- اجازه ندادن به کودک برای بیان احساسات
- انتظار اطاعت بیچون و چرا از فرزند
ما در مقالهای جداگانه سبک فرزندی پروری مستبدانه را هم توضیح دادهایم؛ برای همین پیشنهاد میدهیم برای اطلاعات بیشتر به این مقاله مراجعه کنید.
4_ سبک فرزند پروری سهل انگارانه
والدینی با سبک تربیت فرزند سهل انگارانهای دارند، معمولاً نیازهای اولیه کودک را برطرف میکنند، اما به نیازهای بعدی او توجهای ندارند. این گونه والدین تمایل دارند که کمترین مراقبتی از فرزند خود داشته باشند و برای همین انتظارات یا محدودیتهای کمی هم برای او در نظر میگیرند.
فرزندان والدین غافل معمولاً بهدلیل ناچاری انعطافپذیر و خودکفا میشوند؛ البته این کودکان ممکن است در آینده دچار مشکلاتی در کنترل احساسات خود شوند. آنها شاید نتوانند در برابر چالشها از راهبردهای مقابلهای مناسب استفاده کنند و برای همین نهتنها در موضوعات مختلف، بلکه در حفظ روابط اجتماعی هم دچار مشکل خواهند شد. این کودکان همچنین شاید دچار مشکلاتی مثل عزت نفس پایین یا پیروی از الگوهای ناسالم باشند.
رفتار والدین در سبک فرزندپروری سهلانگارانه:
- نادیده گرفتن نیازهای مهم کودک
- عدم نظارت بر رفتارهای کودک
- عدم پیگیری فعالیتهای کودک
- اجازه دادن به کودک برای انجام کارهای مختلف بدون اجازه
- توجه نکردن به احساسات کودک
ما در یک مقاله درباره سبک فرزند پروری طردکننده صحبت کردهایم؛ شما میتوانید برای اطلاعات بیشتر به این مقاله مراجعه کنید.
ویژگیهای کودکان با سبکهای فرزندپروری مختلف
در اینجا ویژگیهای کودکان با سبکهای فرزندپروری مختلف والدین را بررسی میکنیم:
1_ سبک فرزندپروری مقتدرانه
ویژگیها | توضیحات |
اعتماد به نفس زیاد | این کودکان احساس ارزشمندی و خودباوری زیادی دارند. |
توانایی حل مسئله | آنها میتوانند مشکلات را شناسایی کنند و راهحل مناسبی برای آنها بیابند. |
احترام به دیگران | آنها به احساسات و نظرات دیگران احترام میگذارند. |
خودکنترلی | آنها میتوانند احساسات و رفتارهای خود را کنترل کنند. |
رابطه خوب با والدین | این کودکان ارتباط گرم و مثبتی با والدین خود دارند |
2_ سبک فرزندپروری سهلگیرانه:
ویژگیها | توضیحات |
نداشتن انضباط | این کودکان ممکن است کنترلی در رفتارهای خود مشکل داشته باشند. |
عدم مسئولیتپذیری | آنها در انجام وظایف و مسئولیتهای خود کوتاهی میکنند. |
احساس عدم امنیت | از آنجا که نظارت و راهنمایی برای آنها از طرف والدین وجود ندارد، احساس ناامنی میکنند. |
خودمحوری | آنها نیازها و خواستههای خود را در اولویت قرار میدهند. |
عدم توانایی در تصمیمگیری | این کودکان شاید نتوانند بهخوبی تصمیمگیری داشته باشند. |
3_ سبک فرزند پروری مستبدانه
ویژگیها | توضیحات |
ترس و اضطراب | آنها بهدلیل تنبیه و فشار زیاد، ممکن است دچار ترس و اضطراب شدیدی شوند. |
عدم اعتماد به نفس | معمولاً اعتماد به نفس کودک بهدلیل توقع زیاد والدین و عدم دریافت حمایت، کم است. |
عدم خلاقیت | این کودکان ممکن است بهدلیل محدودیتهای شدید و عدم آزادی، در ابراز خود و توسعه خلاقیت مشکل داشته باشند. |
اطلاعت بیچون و چرا | آنها به راحتی از والدین خود اطاعت میکنند؛ حتی اگر چیزی مخالف احساسات و عقایدشان باشد. |
مشکلات اجتماعی | آنها در برقراری ارتباطات اجتماعی دچار مشکلاتی هستند. |
4_ سبک فرزند پروری سهلانگارانه:
ویژگیها | توضیحات |
عدم پیروی از قوانین | این کودکان در پیروی از قوانین و انجام کارها مشکلاتی دارند. |
احساس بیتوجهی | این کودکان ممکن است احساس کنند که والدین به اندازه کافی به آنها توجه ندارند. |
عدم توانایی در مدیریت زمان | آنها در برنامهریزی و مدیریت زمان مشکل دارند. |
عدم مسئولیتپذیری | این کودکان در انجام وظایف و مسئولیتها مشکل دارند. |
مشکلات عاطفی | این کودکان در ابراز احساسات و نیازهای عاطفی خود مشکل دارند. |
نکات مهم در انتخاب سبک تربیتی کودکان
مهمترین نکتههایی که باید در انتخاب سبک تربیت فرزند به آن توجه داشته باشید، عبارت هستند از:
- شخصیت کودک: به ویژگیهای فردی و شخصیتی کودک توجه کرده و بر اساس آنها، سبک تربیتی مناسبی داشته باشید.
- سن و مرحله رشد: به مراحل رشد کودک و نیازهای اساسی او توجه کنید.
- محیط خانواده: شرایط و فرهنگ خانواده، تأثیر زیادی در انتخاب سبک تربیتی فرزند دارد.
- تجربیات شخصی: به دوران کودکیتان فکر کنید و ببینید چه کمبودهایی وجود داشت؟ دوست داشتید کدام نیازهایتان در اولویت باشند؟ توجه به دوران کودکی، باعث انتخاب سبک تربیتی مناسبتری میشود.
- نیازهای اجتماعی: اجتماع از فرزندتان چه انتظاراتی دارد؟ دوست دارید فرزندتان در جامعه چه ویژگیهایی داشته باشد؟ بر این اساس، بهترین سبک تربیت فرزند را انتخاب کنید.
- الگوهای رفتاری: الگوهای رفتاری در فرزندان والدین یا دوستانتان را ببینید تا متوجه شوید کدام الگوی رفتاری آنها درست نیست؛ حالا با توجه به این موضوع، سبک فرزندپروری مناسبی را انتخاب کنید.
تربیت فرزند پسر و فرزند دختر در چیست؟
برای تربیت فرزند پسر و دختر، باید به چند نکته مهم توجه داشته باشید:
- تعادل بین محبت و انضباط: قوانینی مشخص وضع کنید، اما محبت به فرزندان را از یاد نبرید.
- گوش دادن به نیازها: فضایی برای بیان احساسات و نیازهای عاطفی کودک بهوجود آورید و به آنها توجه کنید.
- تشویق به استقلال: جهت تربیت فرزند مستقل، فرصتهایی برای تصمیمگیری و مسئولیتپذیری فرزندانتان بهوجود آورید.
- تنظیم انتظارات واقعبینانه: با توجه به سن و تواناییهای کودک، از او انتظارات واقعی داشته باشید.
- توجه به علایق: بدون توجه به جنسیت، به علایق و استعدادهای فرزند توجه کنید.
- آموزش مهارتهای اجتماعی: برای فن بیان کودکان و مهارتهای اجتماعی آنها، وقت بگذارید.
بازیهای تربیتی برای کودکان: راهی برای تقویت مهارتهای حل مسئله و خلاقیت
آموزش تربیت فرزند نیازمند به توجه و شناخت عمیقی از نیازها و رفتارهای کودکان است. انواع بازیهای تربیتی برای کودکان بسیار مهم و موثر هستند.
بازی داستان یک کلمهای
یکی از این بازیها داستان یک کلمهای است که به کودکان فرصت میدهد تا خلاقیت خود را تقویت کنند و مهارتهای همکاری و تیمی را پرورش دهند. این بازی میتواند توانایی تفکر و حل مسئله کودکان را تقویت کرده و آنها را به فکر کردن خلاقانه و هوشمندانه ترغیب کند.
بازی روی هم چیدن اسباببازیها
این بازی میتواند بهبود مهارتهای حرکتی و هماهنگی دست و چشم کودکان را تقویت کرده و رشد اولیه مغز آنها را ارتقا دهد. این فعالیت ساده نه تنها از نظر آموزشی مفید است، بلکه برای کودکان هیجان انگیز و سرگرم کننده است.
بازی بستنی کاغذی
بازی بستنی کاغذی نیز یکی دیگر از بازیهای تربیتی برای کودکان است که مهارتهای هنری، نقاشی و تخیل آنها را تقویت میکند. این بازی میتواند در کمک به توسعه استعداد هنری و خلاقیت کودکان موثر باشد و به آنها اجازه استفاده از تواناییهای هنری خود در یک محیط دوستانه و هیجان انگیز را بدهد.
بازی شکارچی
بازی شکارچی نیز میتواند برای کودکان فعالیتی جذاب و هیجانانگیز باشد که مهارتهای تفکر سریع و حل مسئله را تقویت کند. این بازی میتواند در تمرین حافظه، توجه و تفکر منطقی کودکان موثر باشد. به آنها اجازه دهد تا به صورت سرگرمکننده و مفید وارد دنیای هیجانانگیز بازی شکارچی شوند.
۱۰ مهارت نرم که باید به کودکانتان آموزش دهید!
بسیاری از مهارتهایی که در مدرسه آموزش میبینیم، جذاب و پرکاربرد هستند و در این شکی نیست؛ از ریاضیات و فیزیک گرفته تا شیمی و ادبیات.
با این حال، مهارتهای ضروری دیگری هم وجود دارد که در لحظه لحظه زندگیمان از آنها استفاده میکنیم، اما هرگز به اندازه کافی به ما آموزش داده نمیشوند.
این مهارتها که اغلب به عنوان مهارتهای نرم از آن یاد میشود، فراتر از مهارت تحصیلی صرف است مثل: تابآوری، همدلی و سازگاری با شرایط! در اینجا ده مهارت ضروری برای رشد شخصی وجود دارد که هر والدینی باید به فرزندان خود آموزش دهد و در زمینه آموزش تربیت فرزند، از آنها استفاده کند:
مهارت اول: مهارتهای ارتباطی
توانایی برقراری ارتباط مؤثر، آینده کودکان را شکل میدهد و بستری است برای ایجاد روابط معنادار و تعاملات موفق آنها با دیگران. آموزش دادن به کودکان برای بیان افکار خود، گوش دادن فعالانه به دیگران و بیان نظرات خود به صورت صحیح از جمله زیرمجموعههای مهارت ارتباطی است.
کودکانتان را به گونهای تربیت کنید که بتوانند با دیگران ارتباط سالم و موفق برقرار کنند و به راحتی در مواقع لازم، نه بگویند!
مهارت دوم: تفکر انتقادی
در دنیای پر از اطلاعات کنونی، توانایی تفکر انتقادی بسیار مهم است. تشویق کودکان به پرسش، تجزیه و تحلیل و ارزیابی اطلاعات، آنها را قادر میسازد تا پیچیدگیها را بهتر درک کرده و از بین آنها، اطلاعات لازم و مفید را بیرون بکشند و در نهایت تصمیمات آگاهانه بگیرند و حقیقت را از دروغ تشخیص دهند.
مهارت سوم: هوش هیجانی
هوش هیجانی، با ایجاد ظرفیت شناخت و مدیریت هیجانات، سنگ بنای رفاه اجتماعی و عاطفی کودکان است. با پرورش آگاهی عاطفی، همدلی و خوداصلاحی، کودکان میتوانند روابط بین فردیشان را کنترل کرده و از خطراتی مثل اعتیاد، جرم و جنایت مصون بمانند.
بیشتر بخوانید:
مهارت چهارم: تابآوری
زندگی مملو از چالشها و مشکلات و بحرانهاست. آموزش تابآوری به کودکان، استقامت درونی آنان را در برابر طوفانهای زندگی بیشتر کرده و راه عبورشان از تمام چالشها را به آنها یاد میدهد.
مهارت پنجم: خلاقیت
پرورش خلاقیت کودکان، یکی از ملزومات ضروری در آموزش تربیت کودکان است. خلاقیت، پتانسیل بینظیری برای نوآوری را در کودکان آزاد میکند.
مهارت ششم: مدیریت زمان
زمان یک منبع محدود است و مدیریت زمان مؤثر برای موفقیت در همه زمینهها برای کودکان ضروری است. مجهز کردن کودکان به مهارتهایی مثل نظم، مدیریت زمان و هدفگذاری، آنها را قادر میسازد تا از هر لحظه استفاده کنند و به اهداف و رسالتهایشان در زندگی برسند.
مهارت هفتم: اعتماد به نفس
اعتماد به نفس سوختی است که با آن میتوانیم رویاهایمان را به واقعیت تبدیل کنیم. القای باور “من میتوانم” به خود، باعث میشود کودکان یاد بگیرند به استقبال چالشها بروند و با خوشبینی واقعبینانه، یکی یکی از پس آنها برآیند.
مهارت هشتم: سازگاری با تغییرات
در دنیایی که به سرعت در حال تحول است، سازگاری کلید شکوفایی و استفاده کردن از تغییرات است. آموزش پذیرش عدم قطعیتها و تغییرات بزرگ و کوچک چه در خود و چه در جهان اطرافمان، آنها را آماده میکند تا به راحتی با تغییرات کنار آمده و از آن استفاده کنند.
مهارت نهم: سواد مالی
درک اساسی از اصول مالی، کودکان را به ابزارهایی مجهز میکند که میتوانند در آینده، استقلال مالی و موفقیتهای مالیشان را تضمین کند.
آموزش مفاهیمی مانند بودجهبندی، پسانداز، درآمد، هزینه، صرفهجویی و سرمایهگذاری کودکان را قادر میسازد تا تصمیمات مالی صحیح بگیرند و مسئولیت مالی زندگی خودشان را از سنین پایین پرورش دهند.
مهارت دهم: تصمیمگیری
تصمیم گیری فرآیند انتخاب بهترین گزینه از بین دهها گزینه است. وقتی به کودکان یاد بدهید که چگونه تصمیم بگیرند، اشتباهاتشان کم شده و در نتیجه از همان سنین کم، میآموزند که به جای شکستهای پیاپی، راههای تازه را پیدا کنند.
5 مهارت کلیدی و پراهمیت برای تربیت فرزند!
تصور کنید که فرزندتان به فردی با اعتماد به نفس و توانا تبدیل شده، همواره مشتاق یادگیری و رشد است و در مسیر زندگیاش توانایی روبرو شدن با انواع چالشها را دارد، در همدلی بادیگران عالی است، شاد و سرزنده است و میداند در هر موقعیت، چه تصمیماتی بگیرد.
این خیلی اوضاع ایدهآلی است مگر نه؟
بسیار خب!
شما برای اینکه بتوانید در قالب تربیت فرزند، فرزندتان را به این شکل تربیت کنید، باید چند مهارت بسیار مهم را به او یاد بدهید.
مهارتهایی که معمولاً در مدارس (به ویژه در ایران) به آنها توجهی نمیشود، اما اساس زندگی را تشکیل میدهد. مهارتهای نرمی که شالودهی توسعه فردی انسان را شکل میدهد.
بیایید با هم بررسی کنیم که بهتر است کدام مهارتهای توسعه فردی را به کودکانمان آموزش بدهیم.
هشدار:
بدون تردید، شما به عنوان والدین، نمیتوانید تمام این مهارتها را به کودکانتان آموزش بدهید، چون ممکن است خودتان نیز بابت نداشتن این مهارتها، دچار مشکلاتی شده باشید. بنابراین چند راه دارید؛ یا کتابهای مناسب در زمینه موردنظر را برایش پیدا کنید که معرفی کردهایم؛ یا در دورههای موردنظر ثبت نامش کنید و یا با یک متخصص تربیت فرزند مشورت کرده و کودک را تحت هدایت او بزرگ کنید.
مهارت اول: خلاقیت و قوه تخیل
برای تربیت فرزند، باید خلاقیت و قوه تخیل او را زنده کنید و به آن بها بدهید.
چرا خلاقیت و قوه تخیل برای تربیت فرزند مهم است؟
مهارت خلاقیت، موتور نوآوری، حل مسئله و اظهار وجود است. این به کودکان شما اجازه میدهد تا دنیاهای تازه ذهنیشان را کشف کنند، راه حلهای مختلف را آزمایش کنند و راههای منحصر به فردی برای حرکت در جهان بیابند.
خوشبختانه باید بگوییم خلاقیت، تقریباً یک مهارت آموختنی است، با وجود اینکه بخشی از آن ارثی است.
کجای زندگی مورد استفاده قرار میگیرد؟
میتوانیم از این مهارت در داستاننویسی، طراحی راهحل، ابراز احساسات از طریق هنر و موسیقی و ارائه ایدههای نوآورانه در هر زمینه استفاده کرد.
مهارت دوم: تاب آوری
یک مهارت مهم برای هماهنگ شدن با تغییرات مختلف زندگی…!
چرا تابآوری برای تربیت فرزند مهم است؟
زندگی پر از چالش و اغلب اوقات رنج است! واقعیتش را هم بخواهید، در زندگی، آن کسانی بقا مییابند و زیر بار مشکلات خم نمیشوند که تابآوری بیشتری داشته باشند. تابآوری به کودکان کمک میکند تا از چالشها عقب نشینی نکنند، از شکستها درس بگیرند و در سختیها پایدار و مقاوم باقی بمانند.
کجای زندگی مورد استفاده قرار میگیرد؟
هنگام غلبه بر موانع تحصیلی، تحمل زیانها و ضررهای شخصی، کنترل درگیریهایی که در سطح اجتماع برای او پیش میآید، سازگاری با محیطهای تازه مثل مهاجر و همچنین ضروری برای ایجاد اعتماد به نفس.
- بیشتر بخوانید: لجبازی کودک
- بیشتر بخوانید: با کودک لجباز چه کنیم؟
- بیشتر بخوانید: لجبازی کودکان در غذا خوردن
مهارت سوم: تفکر انتقادی
هرگاه در مورد تربیت فرزند حرف میزنید، یادتان باشد که مهارت تفکر انتقادی، برای رشد و توسعه فردی او بسیار مهم است.
چرا تفکر انتقادی برای تربیت فرزند مهم است؟
در دنیای بماباران شده با اطلاعات، تفکر انتقادی کودکان را قادر میکند تا اطلاعات را تجزیه و تحلیل کنند، سوگیریها را شناسایی کنند و نظرات کاملاً آگاهانه نسبت به موارد مختلف داشته باشد.
کجای زندگی مورد استفاده قرار میگیرد؟
تفکر انتقادی را به فرزندانتان یاد دهید تا در این مواقع از آن استفاده کنند: برای ارزیابی منابع خبری، تصمیمگیری آگاهانه (از انتخاب لباس گرفته تا انتخاب شغل و شهر زندگی و کارمندان و …)، زیر سؤال بردن فرضیات و حدسیات، ایجاد حس قوی منطق و دلیل برای پدیدهها و …
مهارت چهارم: عزت نفس
تحقیقات علمی نشان میدهد عزت نفس، به صورت مستقیم با افزایش رضایت بیشتر از زندگی، با باور به توانایی و ارزشهای وجودی خود نقش عمدهای ایفا میکند.
مثلاً در پژوهشی که در سال 2019 انجام ودر مجله ریسرچگیت هم منتشر شده است (لینک پژوهش) نشان داده شده است که میزان افزایش عزت نفس با بهبود موفقیتهای شغلی، ارتباط مستقیم دارد.
همچنین میتوانید در لینک زیر، نکات طلایی در مورد اعتماد به نفس کودکان را مطالعه کنید:
اعتماد به نفس فرزندتو ۳ برابر کن | اعتماد به نفس کودک
چرا عزت نفس برای تربیت فرزند مهم است؟
عزت نفس، احساس ارزشمندی را در فرد بیشتر کرده و ضمناً باعث بهبود مهارتهای دیگری همچون اعتماد به نفس، انگیزه و خلقیات روانی میشود. مطمئن باشید که تلاش شما برای بهبود عزت نفس بچههایتان، منجر به به کودکان تواناتر و موفقتری خواهد شد.
کجای زندگی مورد استفاده قرار میگیرد؟
عزت نفس نقش بسیار مهمی در زندگی ایفا میکند. برای تعیین و دستیابی به اهداف، ریسک کردن و امتحان کردن چیزهای جدید، بهبود در تعاملات اجتماعی، ایجاد روابط سالم با خانواده و دوستان، توانایی نه گفتن در موقعیتهای خطرناک و …!
مهارت پنجم: تواناییهای ارتباطی و شبکهسازی
یک اهرم قدرتمند و موثر برای موفقیت؛ استفاده از نیروی دیگران برای رفتن به مراتب بالاتر و رسیدن به قلههای موفقیت!
چرا شبکهسازی برای تربیت فرزند مهم است؟
ارتباط با دیگران و شبکهسازی برای ایجاد روابط، به فرزندان شما اجازه می دهد تا روابطش را با دیگران گسترش داده و افراد موفق بیشتری را پیدا کند. شبکه سازی به آنها کمک می کند تا روابط ارزشمندی ایجاد و درها را به روی فرصتهای بالقوه باز کند.
کجای زندگی مورد استفاده قرار میگیرد؟
شبکه سازی با قدرت بینظیر خود در موقعیتهایی مثل زیر به کار فرزندانتان در آینده میآید:
ایجاد دوستی، کار در یک گروه یا تیم، ارائه ایدهها در مدرسه یا محل کار، ایجاد شبکههای حرفهای، به چنگ آوردن فرصتهای طلایی در کار و زندگی و تحصیل، حل مشکلات مختلف با استفاده از نیروی دیگران و..
بیشتر بخوانید:
- چگونه کودکان را به کتاب خواندن علاقمند کنیم؟
- بهترین زمان برای شروع کتاب خواندن برای کودکان
- معرفی کتاب برای کودکان
- بهترین سن برای آموزش زبان دوم
مهارت ششم: حل مسئله
زندگی پر از چالش است؛ توانایی حل آنها را به بچههایتان هدیه دهید!
چرا مهارت حل مسئله برای تربیت فرزند مهم است؟
همانطور که گفتیم، زندگی میتواند آبستن اتفاقات و مسائل دشواری باشد؛ اگر بلد نباشیم چگونه با این مسائل کنار بیاییم، شکست حتمی است. شما وظیفه دارید تا بچههای خودتان را آماده روبرو شدن با این همه مسئله ریز و درشت کنید. کودکان نیاز دارند بدانند تجزیه و تحلیل موقعیتها را چطور انجام دهند و چگونه از طریق تجزیه و تحلیل، به راهحلهای پایدار و مناسب برسند.
حل مسئله، کلید یک زندگی هدفمند و با برنامه برای کودکان و البته برای مهارت دیگری به اسم تصمیمگیری، یک پیش زمینه است!
کجای زندگی مورد استفاده قرار میگیرد؟
از عنفوان کودکی برای تعمیر اسباب بازی شکسته گرفته تا بزرگسالی و روبرو شدن با مسائلی مثل تعارض با دوستان، عیبیابی در کار و مشغله، غلبه بر موانع تحصیلی، مدیریت امور مالی شخصی و یا پیدا کردن راهحل برای بیماریها و رنجهای فراوان احتمالی!
مهارت هفتم: هدفگذاری
وسیلهای که با آن میتوانید به آرزوهایتان جامه عمل بپوشانید…!
چرا مهارت هدفگذاری برای تربیت فرزند مهم است؟
زندگی هدفمند، بدون تردید شادی، رضایت از زندگی و احساس موفقیت و انگیزه بیشتری به دنبال خواهد داشت. یک زندگی پوچ و بیهدف، فرزندان شما را در آینده دچار رخوت و سستی و بیعملی خواهد کرد. هدفگذاری میتواند در فرایند تریبیت فرزند، نقش تعیینکنندهای ایفا میکند. با هدفگذاری به کودکانتان کمک کنید تا نقاط عطف مختلفی رقم بزنند و در نهایت سپاسگزار شما باشند!
کجای زندگی مورد استفاده قرار میگیرد؟
مشخصاً برای پیدا کردن و روشن شدن مسیر زندگی در جاهایی مثل تکمیل پروژههای دانشگاهی، دستیابی به آرزوهای شخصی (یادگیری یک مهارت تازه، دنبال کردن یک سرگرمی)، به دست آوردن یک نوع اخلاق و مرام کاری قوی، مدیریت موثر زمان و…
مهارت هشتم: ذهنآگاهی
در دنیای پرسرعت و پیچیده کنونی، ذهن اگاهی مهارتی ضروری است تا کمی کندتر عمل کنیم، سرعتمان را کم کنیم و با اگاهی بیشتری از زندگی لذت ببریم.
چرا مهارت ذهنآگاهی برای تربیت فرزند مهم است؟
ذهن آگاهی به شما کمک میکند با تنظیم عواطف و احساسات خود، تمرکزتان را دوباره به دست آورید و خودآگاهتر شوید. پس این مهارت را به کودکان خود آموزش دهید و در تربیت فرزند به کار بگیرید تا او را به سلاحهایی مثل مدیریت استرس، حضور در لحظه و ارتباط با خود مجهز کنید.
کجای زندگی مورد استفاده قرار میگیرد؟
برای مدیریت اضطراب و احساسات در شرایط بحرانی و دشوار، بهبود تمرکز و یادگیری، ایجاد شفقت و مهرورزی به خود، پرورش همدلی با دیگران، توسعه مکانیسمهای مقابله سالم.
بیشتر بخوانید:
- انیمیشن و تاثیر آن بر کودکان
- دلیل وابستگی فرزند به مادر
- تاب آوری در کودکان
- راهکار کاهش اضطراب جدایی در کودک
مهارت نهم: عملگرایی و قدرت اراده
بااین مهارت، به وسوسههای بیهوده خود پایان داده و ضمناً به فردی عملگرا و پراراده بدل خواهید شد.
چرا مهارت عملگرایی و اراده برای تربیت فرزند مهم است؟
«عمل گرایی و اراده»، بچهها را قادر میسازد تا فاصله بین تصمیم تا عملشان را کم کرده و به فردی عملگرا تبدیل شوند. عملگرایی باعث میشود اگر تصمیمتان بد باشد، سریعاً بهدنبال تصمیم بعدی بروید و اگر خوب باشد، به موفقیتهای خیرهکنندهای دست پیدا کنید.
قدرت اراده به آنها میآموزد که انتخابهای عملی داشته باشند، در صورت نیاز، رضایت آنی را به تأخیر بیندازند و در چالش ها پشتکار قوی داشته باشند.
کجای زندگی مورد استفاده قرار میگیرد؟
برای برعهده گرفتن مسئولیت زندگی، مدیریت امور مالی، موفقیتهای پایدار و درازمدت، مقاومت در برابر چالشها و بحرانها، تصمیمگیریهای قاطعانه، تعیین انتظارات واقع بینانه و…
مهارت دهم: تصمیم گیری
زندگی پر از انتخاب است. مهارتهای تصمیمگیری قوی، کودکان را قادر میسازد تا گزینهها را بسنجند، پیامدهای بالقوه را در نظر بگیرند و انتخابهای آگاهانه و اغلب بهتری داشته باشند.
بیشتر بخوانید:
چرا مهارت تصمیمگیری برای تربیت فرزند مهم است؟
در مسیر تربیت فرزند، مهارت دهم، «تصمیمگیری»، به بچهها قدرت میدهد تا مانند کارآگاههای کوچک در انتخابهای زندگی پیش بروند، یعنی گزینه ها را می سنجند، عواقب را در نظر میگیرند و عاقلانه انتخاب می کنند. چه انتخاب دوستان، تعیین اهداف، یا مواجهه با فشار همسالان که نیاز به نه گفتنهای قاطعانه دارد.
آنها یاد می گیرند که تصمیمات آگاهانه بگیرند که اگر درست باشد، منجر به بهبود اعتماد به نفسشان هم خواهد شد.
کجای زندگی مورد استفاده قرار میگیرد؟
در سراسر زندگی، ما در حالتصمیم گرفتنیم. از انتخاب دوستان، انتخاب مسیرهای تحصیلی، انتخاب شغل، تصمیم برای راهاندازی کسبوکار ، گرفتن تصمیمات اخلاقی، مدیریت امور مالی شخصی و…
مهارت یازدهم: عادتهای خوب
عادات مثبتی مثل نظم، مسئولیت پذیری و مدیریت زمان، پایه و اساس یک زندگی موفق و رضایتبخش را تشکیل میدهند.
چرا مهارت ایجاد عادت برای تربیت فرزند مهم است؟
ایجاد عادات خوب مانند زدن یک چوب جادویی به زندگی است! عادتها کمک میکنند تا بدون احساس فشار، کارهای بزرگ انجام دهیم. لابد کتاب اثر مرکب را خواندهاید نه؟
ایجاد عادات خوب را پایه و اساس تربیت فرزند و فرزندپروی قرار دهید.
داشتن عادتهای خوب به بچهها کمک میکند منظم باشند، زمان را عاقلانه مدیریت کنند، مسئولیتپذیر باشند و سلامتی را در اولویت قرار دهند.
از پرداختن به تکالیف خانه گرفته تا صرفه جویی در پول، این عادتهای مثبت آنها را برای موفقیتهای آیندهشان در نظر بگیرید.
کجای زندگی مورد استفاده قرار میگیرد؟
در همه جا! مدیریت مؤثر امور مالی، دستیابی به اهداف تحصیلی، ایجاد روابط قوی، ایجاد عاداتی مثل نظم، ورزش و…
- بیشتر بخوانید: آموزش سلام کردن به بچه ها
- بیشتر بخوانید: دارو دادن به کودکان
- بیشتر بخوانید: آرایش کردن کودکان
- بیشتر بخوانید: جدا کردن جای خواب کودک
چه کتابهایی برای فرزندپروری و تربیت فرزند بخوانیم؟
کتابهای بیشماری برای تربیت فرزند وجود دارد. از پرفروشترینها گرفته تا کتابهایی که ایدههایشان از مد افتاده یا رد شدهاند.
در اینجا سعی کردهایم سه کتاب که بر اصول علمی مبتنی هستند و میتوانند به خوبی به موفقیت فرزندانتان در آینده کمک کنند، رونمایی اشاره کنیم.
کتاب اول تربیت فرزند: تربیت کودک برای مغزی یکپارچه
این کتاب که در ایالات متحده هم جزو پرفروشترین کتابها در زمینه تربیت فرزند است، از جدیدترین تحقیقات علوم اعصاب برای توضیح چگونگی رشد مغز کودکان و چگونگی حمایت والدین از رشد عاطفی و شناختی آنها استفاده میکند. این کتاب شامل استراتژیهای عملی برای کنترل عصبانیتها و سایر رفتارهای چالشبرانگیز ارائه میکند، و همواره در جای جای کتاب سعی در ایجاد پیوند قوی والدین و فرزند دارد.
توضیحات کاملتر در مورد این کتاب تربیت فرزند را در لینک خریدی که پایینتر گذاشتهایم بخوانید.
- نویسندگان: دنیل جی سیگل، تینا پین برایسن
- مترجم: شادی جهرانی
- ناشر: انتشارات پندار تابان
کتاب دوم تربیت فرزند: چگونه با کودکان صحبت کنیم تا یاد بگیرند
یک راهنمای کلاسیک برای والدین جهت تربیت فرزندان!
دارای تکنیکهای ارتباطی مؤثر برای حل تعارضات، تعیین محدودیتها و تشویق همکاریها.
این کتاب بر اساس تجربیات خود نویسندگان و دههها تحقیق، راهبردهای عملی برای تقویت ارتباط مثبت و ایجاد روابط قوی با فرزندان شما ارائه میکند.
توضیحات کاملتر در مورد این کتاب تربیت فرزند را در لینک خریدی که پایینتر گذاشتهایم بخوانید.
- نویسندگان: آدل فابر، الین مازلیش
- مترجم: فریبا سبز چمنی
- ناشر: شادن پژواک
کتاب سوم تربیت فرزند: تربیت بدون قشقرق
این کتاب به نوعی ادامه کتاب اول است که به صورت عمیقتریبه مفهوم نظم و انضباط میپردازد و به والدین کمک میکند تا از تنبیه دور شوند و به سمت تقویت همکاری و ارتقای هوش هیجانی کودکان بروند. بااین کتاب، راهبردهای عملی را برای رسیدگی به مشکلات رفتاری رایج در حین آموزش مهارت های ضروری زندگی به کودکان پیدا خواهید کرد.
توضیحات کاملتر در مورد این کتاب تربیت فرزند را در لینک خریدی که پایینتر گذاشتهایم بخوانید.
- نویسندگان: دنیل جی سیگل، تینا پین برایسن
- مترجم: شادی حامدی آزاد
- ناشر: نسل نون
کلام آخر
سخن در مورد آموزش تربیت فرزند بسیار زیاد است. حتماً مقالات متعدد زیادی در سطح اینترنت وجود دارد که میتوانید از محتوای آنها هم استفاده کنید. با این حال، توصیه میکنیم مسیر تربیت فرزند را یک سفر لذتبخش به حساب آورید که قرار است در نهایت منجر به یک نتیجه فوقالعاده یعنی پرورش یک انسان شود.
شما با شناخت اصول اصلی تربیتی و بهرهگیری از ده مهارت کلیدی توسعه فردی، میتوانید زمینه رشد و توسعه سالم فرزندان خود را فراهم کنید. امیدواریم از خواندن این مقاله لذت و بهره برده باشید.
22 دیدگاه دربارهٔ «آموزش تربیت فرزند»
سلام خسته نباشید، من یه پسر ۶ ساله دارم که خیلی پرانرژیه و بعضی وقتا واقعا نمیدونم باید چجوری باهاش رفتار کنم. مخصوصا وقتی لج میکنه یا وقتی با بچههای دیگه یه دفعه بدجوری دعواش میشه. ممنون میشم یه کم بیشتر در مورد تربیت بچههای شیطون توضیح بدین.
سلام و عرض ادب، الهه جان
از اینکه نگرانیهاتون رو با ما در میون گذاشتید بسیار ممنونیم. سوالی که مطرح کردید بین خیلی از والدین بچههای پرانرژی، به ویژه پسرها، مشترکه. ویژگیهایی مثل تحرک زیاد، هیجان بالا یا گاهی پرخاشگری در برخی پسرها شایعتره و برای مدیریت درستش، باید از روشهای خاصی استفاده کرد. پیشنهاد میکنیم حتما مقالهای که به صورت اختصاصی به روش تربیت فرزند پسر پرداخته رو مطالعه بفرمایید. توی اون مقاله به شکل مفصل درباره کنترل هیجان، آموزش مهارتهای ارتباطی و روشهای برخورد با رفتارهای چالشی توضیح دادیم.
درود و خسته نباشید
بهعنوان کسی که دو تا بچه با اختلاف سنی زیاد داره، همیشه دنبال مطالبی بودم که به تفاوتهای سنی بچهها توی تربیت اشاره کنه. توی مقاله شما درباره نکات تربیتی کودک نکات خوبی بود ولی به نظرم جای پرداختن به تفاوت تربیتی بین بچه کوچیک و بزرگتر خالی بود. میشه یه مطلب جداگونه براش بنویسید؟
با تقدیم احترام، فرزانه عزیز
نکتهای که فرمودید کاملا درسته. تفاوتهای سنی بین بچهها نیاز به رویکردهای تربیتی متفاوت داره. وقتی فاصله سنی زیاده، نوع نیازها و حتی رفتار بچهها خیلی فرق میکنه. حتما در آینده مقالهای جداگانه درباره این موضوع تهیه خواهیم کرد چون سوال رایجی بین والدینه.
سلام و وقت بخیر
مقاله تون رو خوندم، خیلی جاهاش برام جالب بود ولی به نظرم یکم زیادی کلی گفته بودید، مخصوصاً وقتی بحث تربیت فرزندان پیش اومد. ای کاش چندتا مثال عملی هم میآوردید که دقیقتر بشه باهاشون ارتباط برقرار کرد. من بیشتر دنبال چیزای قابل اجرا هستم نه فقط تئوری.
سلام و احترام خدمت شما، سعید جان
از نظر ارزشمند شما ممنونیم. کاملا درسته که مثالهای واقعی به درک بهتر مطالب کمک میکنن. در آپدیتهای بعدی مقاله حتما سعی میکنیم با اضافه کردن مثالهای عملی، محتوای کاربردیتری برای والدین فراهم کنیم تا بتونن راحتتر ازش استفاده کنن.
ممنون از مطالب آموزنده تون
در مورد تربیت فرزند چیزی که من همیشه باهاش مشکل داشتم اینه که چه حدی برای آزادی بچه مناسبه؟ مخصوصاً الان که پسرم وارد دوران پیشدبستانی شده. خیلی جاها گفته میشه باید به بچهها آزادی بدیم ولی توی عمل واقعاً سخته تشخیص داد کی باید محدودش کرد و کی نه.
درود و احترام، پریا گرامی
سوال خیلی خوبی مطرح کردید. مفهوم آزادی در چارچوب از اصول مهم در تربیت فرزنده. بچهها نیاز دارن که حس استقلال رو تجربه کنن ولی در عین حال باید بدونن چه حد و مرزی دارن. دادن انتخابهای محدود و قابل کنترل یکی از روشهاییه که میتونه تعادل خوبی بین آزادی و قانونمندی برقرار کنه.
با سلام و تشکر بابت مقاله مفید تون
من خودم مربی مهد هستم و موضوع آموزش تربیت فرزند همیشه یکی از دغدغههای اصلی والدینیه که باهاشون در ارتباطم. خیلی از والدین توقع دارن بچهشون همیشه حرفشنوی داشته باشه، بدون اینکه بدونن خودشون چه نقشی توی این موضوع دارن. ممنونم که به این بخش خوب پرداختید.
سلام و عرض احترام، کامران عزیز
از اینکه به عنوان مربی مهد با موضوعات تربیتی درگیر هستید و مقاله رو خوندید بسیار خوشحالیم. همونطور که اشاره کردید، یکی از چالشهای جدی اینه که والدین بدونن رفتار خودشون چطور روی تربیت بچهها تاثیر میذاره. خوشحالیم که مقاله از این نظر مفید بوده و قطعا این مسیر رو ادامه خواهیم داد.
مرسی از مطلب خوبتون
راستش من همیشه دنبال یه منبع بودم که آموزشها رو مرحله به مرحله برای آموزش تربیت بچه گفته باشه، نه فقط کلیات. مقاله شما واقعاً تونست تا حدی جواب سوالامو بده ولی اگه یه چکلیست هم برای مراحل مختلف داشت، خیلی بهتر بود. اگه همچین چیزی دارید لطفاً معرفی کنید.
با سلام و احترام، الهام جان
از پیشنهاد خوبتون متشکریم. وجود چکلیستهای تربیتی میتونه به والدینی که دنبال ساختار مشخص هستن کمک بزرگی کنه. ایدهای که گفتید بسیار کاربردیه و تلاش میکنیم در مطالب تکمیلی یا فایلهای راهنما، چنین ابزارهایی رو هم ارائه بدیم.
سلام و خداقوت
نکاتی که گفتید واقعاً کاربردی بود، بهخصوص اون قسمتهایی که درباره نکات تربیتی کودک توضیح داده بودید. من همیشه فکر می کردم بچهها باید محدود بشن تا حرفگوش کن باشن ولی شما خیلی قشنگ توضیح دادید که چطور میشه با احترام به احساساتشون هم تربیتشون کرد. فقط به نظرم جا داشت یه کم هم درباره نقش پدرها صحبت میکردید.
عرض سلام و ادب، شهرام جان
ممنون بابت توجه دقیقتون. کاملا با شما موافقیم که نقش پدرها در تربیت بچهها گاهی نادیده گرفته میشه. پدر نقش مهمی در الگوسازی رفتاری و رشد اعتماد به نفس کودک داره. حتما در محتوای آینده تلاش میکنیم این جنبه رو هم پررنگتر بررسی کنیم.
با سلام و عرض خسته نباشید
مطلبتون درباره تربیت کودکان خیلی کامل و دقیق بود. مخصوصاً جایی که درباره تشویق در برابر تنبیه صحبت کردید خیلی برام مفید بود چون خودم همیشه دو دل بودم که کدوم روش بهتر جواب میده. به نظرم خیلی خوبه که این موضوعات بیشتر مطرح بشه تا پدر و مادرها آگاهتر رفتار کنن.
سلام و احترام خدمت شما، ناهید گرامی
خیلی خوشحالیم که مطالب مقاله براتون مفید بوده. رویکرد تشویق به جای تنبیه یکی از اصول مهم و اثبات شده در روانشناسی تربیتیه که تاثیر مثبتی روی عزت نفس و رفتار کودک داره. هدف ما هم همین بوده که والدین رو با این نوع روشهای موثر بیشتر آشنا کنیم.
ممنون از مقاله خوبتون
یه سوال داشتم. شما توی مقاله به تربیت بچه اشاره کردید اما من متوجه نشدم که توی چه سنی شروع آموزشهای اخلاقی مناسبه؟ دختر من تازه داره حرف زدن یاد میگیره، ولی بعضی رفتاراش انگار از الان شکل میگیرن. به نظرتون الان زمان مناسبی برای آموزش هست یا باید صبر کنم؟
درود و احترام، رضا عزیز
سوال بسیار خوبی مطرح کردید. بر اساس اصول روانشناسی رشد، فرایند تربیت از همون سالهای اول زندگی شروع میشه و بچهها از حدود یک و نیم تا دو سالگی شروع به درک مفاهیم ساده رفتاری میکنن. بنابراین آموزشهای پایه مثل رعایت نوبت، احترام گذاشتن و درک احساسات رو میشه از همین سنین به شکل بازی و تعامل آموزش داد.
سلام و خسته نباشید بابت مقاله خوبتون
من خودم مادر یه پسر سه ساله ام و همیشه دنبال مطالبی درباره تربیت کودک می گردم. چیزی که توی مقاله شما برام جالب بود این بود که به نقش آرامش والدین توی رفتار بچهها اشاره کرده بودید. خیلی به درد بخور بود. فقط اگه میشه درباره تربیت توی سنین مدرسه هم یه مقاله جداگونه بنویسید، خیلیها مثل من لازم دارن.
از لطف و دقتنظر شما ممنونیم. نکتهای که درباره نقش آرامش والدین مطرح کردید کاملا درسته. طبق یافتههای روانشناسی تربیتی، خلق و خوی والدین تاثیر مستقیم روی رفتار کودک داره. حتما موضوع تربیت در سنین مدرسه رو هم در مطالب بعدی پوشش میدیم چون خیلیها مثل شما به اون مرحله وارد شدن.
سلام سایتتون فوق العاده است 🌹
سلام ساراجان، ممنون از نظر خوبتون ، قدردان همراهیتون هستیم 🌱